|
Avret Mahallini Örtmek |
Halimi der ki:
"Allah'tan sonra insanlardan haya etmek, ayret mahallini örtmeyi gerektirir.
Çünkü şeriat, ayret mahallini örtmeyi emretmiştir. insanlar da tabiatları
gereği ayret mahallini açmayı düşüklük, sefihlik ye ahlaksızlık
sayarlar."- El-Min hac (3/233).
7362- Behz b. Hakim der
ki: Babamın bildirdiğine göre dedem şöyle dedi: Resulullah'a (Sallallahu aleyhi
ve Sellem): "Ey Allah'ın Resulü! Örtülmesi gereken yerlerimizi kime karşı
örtelim, kime karşı örtmeyelim?" diye sorduğumda: "Hanımından ve
cariyenden başka herkese karşı örtülmesi gereken yerlerini ört" cevabını
verdi. Ben: "Erkek erkekle beraber olursa nereler örtülmeli?" diye
sorunca: "Gücün yettiğince avret yerlerini kimseye göstermemeye
çalıŞ" buyurdu. Ben: "Ey Allah'ın Resulül Kişi tek başına olunca ne
yapması gerekir?" diye sorunca: "Kendisinden haya edilip utanılmaya
en layık olan zat, Allah 'tır" buyurdu ve Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) elini avret mahalli üzerine koydu.
Ahmed der ki: Lafız
Abdulvaris b. Said'e aittir.
Tahric: İsnadı hasendir.
Tirmizi 5/110 (2794), İbn Mace 1/618 (1920) ve Ebu Davud 4/304 (4017).
Halimi der ki:
"Kendisinden haya edilip utanilmaya en layık olan zat, Allah'tır"
buyruğu, kişinin kendi avretini görmemesi için örtmesi gerektiği için olabilir.
Çünkü Allah'tan gizlenmek mümkün değildir. Ancak örtünmeyen kişiyi, Allah'a karşı
edebi terk etmiş olur. Örtünen de Allah'a karşı edepli davranmış olur. Bu
şekilde kişi Allah'tan haya ederek örtünmüş olur. Tevfik, Allah'tandır. -
El-Minhac (3/233-234).
7363- Cebbar b. Sahr der
ki: Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Avret yerimizi
göstermemiz yasaklanmıştır" buyurduğunu işittim.
Tahric: İsnadı zayıftır.
İbn Ebi Hatim, el-İlel (2/276).
7364- Cabir b.
Abdillah'ın bildirdiğine göre (Kabe inşa edilirken)
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) üzerinde bir izarla (peştemal) halkla beraber taş taşıyordu.
Amcası Abbas ona: "Yeğenim! İzarını kaldırıp omzuna taşıdığın taşın altına
koysan" dedi ve izarı kaldırıp omzuna koydu. Ancak kaldırır kaldırmaz
baygın bir şekilde yere düştü. O günden sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) hiçbir zaman çıplak görülmedi.
Buhari ve Müslim bu
hadisi Ravh'tan rivayet ettiler.
Tahric: İsnadı sahihtir.
- Buhari, salat (96) - Müslim, haya (77).
7365- Misver b. Mahreme
der ki: Üzerimde hafif bir izarla ağır bir taşı taşıyordum. Bu sırada izarım
çözülüp düştü; ancak ben taşı yerine götürünceye kadar bırakamadım. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana: "Git ve giysini aL. Çiplak olarak
yürümeyin" buyurdu.
Hadis sahihtir.
Lafız, Ebu Nasr'a
aittir. İbn Firas bu hadisi, kıssayı anlatmadan muhtasar olarak: "Çıplak
olarak yürümeyin" şeklinde rivayet etti.
Müslim bu hadisin
tamamını Sahih'te Said b. Yahya'dan rivayet etti. - Müslim, hayd (78).
7366- Abdurrahman b. Ebi
Said'in, babasından bildirdiğine göre Hz.
Peygamber (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Erkek erkeğin avretine bakmasın. kadın
da kadının avretine bakmasın. iki erkek bir giysinin (örtünün) içine girmesin.
iki kadın da bir giysinin içine girmesin. ''
Müslim bu hadisi
Muhammed b. Rafı'den rivayet etti.
Tahric: İsnadı hasendir.
- Müslim, hayd (267).
7367- Muhammed b. Cahş
der ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ben de yanındayken
Ma'mer'in yanından geçerken: "Ey Ma'mer! Uyluğunu ört. Çünkü uyluk
avrettir" buyurdu.
Tahric: Hadis hasendir.
Tirmizı 5/111 (2795,2796,2797) ve Ebu Davud4/303 (4014).
7368- Ebu Said el-Hudri
der ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) iki tür giysiyi ve iki
tür alışverişi yasakladı. Mülamese ve münabeze usulüyle yapılan alışverişi
yasakladı. Mülamese: Kişinin gece ve gündüz sadece eliyle dokunması ve
incelemeden almasıdır. Münabeze ise: kişinin bir başkasına giysiyi atması,
müşterinin giysiye bakmadan aldığı satış türüdür. Yasakladığı iki giysiden
biri, kişinin giysisini omuzlarından birine atması ve diğer yarısının çıplak
kalmasıdır. Diğer giysi türü ise oturduğunda avret yeri açıkta kalacak şekilde
tek parçalık bir kumaş la örtünmesidir."
Buhari bu hadisi Yalıya
b. Bukeyr'den rivayet etti.'
Tahric: İsnadı sahihtir.
- Buhari, libas (42).
7369- Ali b. Ebi
Talib'in bildirdiğine göre Resulullah {Sallallahu aleyhi ve Sellem} şöyle
buyurdu: "Uyluğunu (baldırını) açma ve dirinin de ölünün de uyluğuna
bakma."
Tahric: İsnadı
çokzayıftır. Ebu Davud 3/501 (3140) 4/303 (4015) ve İbn Mace 1/469 (1460).
7370- Enes b. Malik der
ki: Bir gün Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir işçinin otlattığı
koyunlarının yanına gitti ve işçinin çıplak olduğunu gördü. Onu çağırıp
"Bizden ne kadar alacağın var?" diye sordu. İşçi: "Neden ey Allah'ın
Resulü? Koyunları güzel otlatmadım mı? Onlara iyi bakmadım mı?" diye
sorunca Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hayır, ancak ben
aramızda, yalnız kalınca da Allah'tan haya eden birinin olmasını isterim"
buyurdu.
İsnadı zayıftır.
7371 - Muhammed b. Ebi
Cehm'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) koyunlarını
otlatmak veya başka işler için bir çoban kiraladı. Bir adam Resulullah'a
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) gelip: "Ey Allah'ın Resulü! Falanı görmüyor musun?
Kimseyi umursamadan avretini açıyor" deyince Hz. Peygamber (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) adamı çağırdı. Adam avreti açık bir şekilde gelince
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Açıkta Allah'tan utanmayan,
gizliyken de utanmaz. Buna hakkını verin de gitsin" buyurdu.
İsnadı mürseldir.
7372- Süleyman b. Ziyad
el-Hadrami'nin Abdullah b. el-Haris b. Cez' ezZübeydi'den bildirdiğine göre
Eymen adındaki bir arkadaşıyla giderlerken Kureyş'ten bazı gençlerin izarlarını
çıkarıp çıplak kalarak birbirlerine (bu izarlarla) vurduklarını gördü. Abdullah
şöyle devam etti: Onların yanından geçerken Eymen: "Bunlar sevap uman
-veya keşiş olan- kişilerdir. Onları (kendi hallerine) bırakın" dedi.
Sonra Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanlarına çıkınca onu görüp
dağıldılar. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) içeriye girene kadar
kızgın kaldı. Ben ise odanın arkasında onun şöyle dediğini işitiyordum:
"Sübhanallah! Ne Allah'tan utanıyorlar ne de Resulullah'ı gördükleri için
örtünüyorlar." Eymen veya Ümmü Eymen'de Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) yanındaydı. Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey
Allah'ın Resulü! Onlar için bağışlanma dile" dedi. Abdullah der ki:
"Vallahi onlar için bağışlanma dilemedi.
Tahric: İsnadı sahihtir.
Ahmed, Müsned (4/191) Bezzar, Müsned (2/429- 430) ve Ebu Ya'la, Müsned
3/109-110 (1540)
İbn Lehia bu hadisi
Süleyman b. Ziyad'dan rivayet etti. Ancak farklı olarak: Resulullah'ın
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanında Ümmü Eymen vardı ve: "Onlar için
bağışlanma dile" dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "Allah onları bağışlasın" diye dua etti.
7373- Enes'in
bildirdiğine göre Ebu Musa el-Eş'ari uyurken aYretinin açılmasından korktuğu
için don giyip öyle yatardı.
Ravileri güvenilirdir.
Bir sonraki konu için aşağıdaki link’e
tıklayın: