|
İBNÜ’L-ESİR |
5. CİLT |
HASAN'IN ÇOCUKLARININ
HAPSİ
Daha
önce Mansur'un bunları hapsettiğini zikretmiştik. Bir rivayete göre de bunları
Riyah hapsetmiştir.
Ali
b. Abdullah b. Muhammed b. Ömer b. Ali anlatır:
Biz
Maksure'de Riyah'ın kapısında hazır bulunduk. Bir münadi gelerek: ''Burada
Hüseyin soyundan olanlar gelip şuradan girsinler." dedi, bunlar
Maksure'den girerek Mervan kapısından çıktılar. Daha sonra: "Hasan
soyundan olanlar da bu kapıdan girsinler." dedi, bunlar da Maksure
kapısından girdiler. Arkalarından hapishane bekçileri Mervan kapısından
girdiler, pranga getirilmesini istediler ve hepsini prangaya vurup hapse
attılar. Prangaya vurulanlar şunlardır: Abdullah b. Hasan b. Hasan b. Ali,
Hasan b. Hasan'ın oğulilirı Hasan ile İbrahim, Ca'fer b. Hasan b. Hasan, Davud
b. Hasan b. Hasan'ın oğulları Süleyman ile Abdullah, Beni İbrahim b. Hasan b.
Hasan ailesinden Muhammed, İsmail ve İshak, Abbas b. Hasan b. Hasan b. Ali,
Musa b. Abdullah b. Hasan b. Hasan.
Riyah
bunları hapsettiğinde içlerinde Ali b. Hasan b. Hasan b. Ali el-Abid yoktu.
Ertesi gün olunca elbisesine bürünmüş bir adam geldi, Riyah ona: ''Ne
istiyorsun?" diye sordu. Adam: "Ailem fertleri ile birlikte
hapsedilmeye geldim, ben Ali b. Hasan b. Hasan'ım." dedi. Bunun üzerine
Riyah O'nu da hapsetti.
Muhammed
oğlu Ali'yi kendisi için propaganda yapmak üzere Mısır'a göndermişti. Bu haber
Mısır Valisi'ne ulaştığında O'na: "Ali sana saldırmak ve taraftarları ile
birlikte kıyam için geldi." denildi. Bunun üzerine Mısır Valisi Ali'yi
yakalayıp Mansur'a gönderdi. Ali her şeyi itiraf etti ve babasının
taraftarlarının tek tek adlarını söyledi. Bunlar içinde Abdurrahman b.
Ebi'l-Mevla ile Ebu Hubeyr de vardı. Mansur bunların ikisini dövdü, Ali'yi de
hapse attırdı. Ali ölünceye kadar hapiste kaldı.
Mansur
Riyah'a onlarla birlikte ''ed-Dibac'' diye bilinen Muhammed b. Abdullah b. Amr
b. Osman b. Affan'ın da hapsedilmesi için mektup yazdı. Muhammed b. Abdullah,
Abdullah b. Hasan b. Hasan'ın kardeşi idi. Bunun üzerine Riyah Muhammed b.
Abdullah'ı da onlarla birlikte yakaladı.
Bir
rivayete göre Mansur sadece Abdullah b. Hasan b. Hasan b. Ali'yi hapsedip aç
susuz bırakmış, Hasan'ın diğer çocuklarını ise serbest bırakmıştı. Kardeşi
Abdullah'a üzüldüğünden Hasan b. Hasan b. Hasan'ın benzi solmuştu. Mansur:
"Susuzluk O'na ne yaptı?" diyordu. Hasan b. Hasan b. Hasan, İbrahim
b. Hasan develerini yemlerken O'na uğradı ve: "Abdullah hapiste iken sen
develerini mi yemliyorsun, ey çocuk, çöz o develeri." dedi. İbrahim de
develerin iplerini çözüp serbest bıraktı ve arkasından bağırdı. Daha sonra bu
develerden hiç birisi bulunamadı."
Abdullah
b. Hasan'ın hapsi uzayınca Abdülaziz b. Said Mansur'a: "Hasan'ın oğulları
serbest iken Muhammed ile İbrahim'in çıkacağını mı zannediyorsun? And olsun ki,
onlardan her biri için insanların kalbinde aslan korkusu vardır." dedi. Bu
sözler Hasan soyundan olan diğerlerinin hapsedilmelerinin sebebi oldu.
BİR SONRAKİ
SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA
HASAN'IN
ÇOCUKLARININ IRAK'A NAKİLLERİ