İBNÜ’L-ESİR

4. CİLT HİCRİ 77. YIL ANA SAYFA Kur’an Hadis Sözlük Biyografi

KATAN BİN FUCAE İLE UBEYDE BİN HİLAL'İN ÖLDÜRÜLMELERİ

Denildiğine göre bu yıl Katari ile Ubeyde bin HiHU ve beraberlerinde bulunan Ezrakiler helak olup gitmişti.

Bunun sebebine gelince: Ezrakiler daha önce sözünü ettiğimiz şekilde darmadağın olup Hacdc da Katari'nin Taberistan'a doğru yola koyulduğu haberini alınca Süfyan bin Ebred'i oldukça kalabalık bir ordu ile üzerlerine gönderdi. Süfyan askerleriyle birlikte yola koyuldu. Taberistan'da Küfe halkından müteşekkil bir ordunun başında olarak İshak bin Muhammed bin Eş'as ile bir araya geldiler. Her ikisi ordularıyla birlikte Katari'nin peşine takıldılar ve Taberistan'daki dağ yollarından birisinde yetişip çarpıştılar. Bu çarpışma sırasında etrafındakiler Katari'yi bırakıp dağıldılar. Kendisi de atından düşerek yolun dibine kadar yuvarlandı. Bölge halkından Müslüman olmayan birisi yanına geldi. Katari kendisine: "Bana su ver." deyince bu kişi: "Sen de bana karşılık olarak bir şey ver." dedi. Katari ona şu cevabı verdi: "Yanımda silahımdan başka hiç bir şeyim yoktur. Bana su verecek olursan, onu sana veririm." Bunun üzerine bu kişi Katari'nin başının ucuna kadar gitti. Daha sonra üzerine üstten bir taş yuvarladı. Bu taş Katari'nin bacağına isabet etti ve bacağım tutmaz hale getirdi. Daha sonra bu kafir kişi başkalarını da yanına çağırdı. Kafir onu tammamakla birlikte Katari'nin silahlarının mükemmelliğinden, görünüşünün yerinde oluşundan ileri gelenlerden birisi olduğunu fark etmişti. Kufelilerden bir grup gelerek Katari'nin işini bitirdi. Temimli Sevre bin Hur, Ca'fer bin Abdurrahman bin Mihnef, Sabbah bin Muhammed bin Eş'as ve onların azatlı kölesi olan Bazan ile Ömer bin Ebi' s-Salt bu gelenler arasındaydı. Bunların hepsi de O'nu kendisinin öldürdüğünü söylediler.

Bunun üzerine Ebu'l-Cehm bin Kinane yanlarına gelerek şöyle dedi: "Siz kendi aranızda anlaşıncaya kadar başını bana teslim ediniz." Katarl'nin başı Ebu'I-Cehm'e verilince O da bunu Küfelilerin komutanı olan İshak bin Muhammed'in yanına götürdü. İshak da Süfyan'ın yanına gönderdi. Süfyan Ebu'l-Cehm ile birlikte Haccac'a, Haccac da AbdÜımelik'in yanına gönderdi. Abdülmelik bunun üzerine maaşını iki bin dirheme yükseltti.

Süfyan daha sonra geri kalan Ezrakilerin üzerine gidip etraftarını çevirdi. Arkasından münadisine şöyle seslenmesini emretti: "Kim arkadaşını öldürüp bize gelecek olursa, o emniyettedir. "

Bununla ilgili olarak Ubeyde bin Hilal şu beyitleri söylemiştir:

‘‘Yemin ederim, Esam 'ın konuşmasıyla Şüphe içinde olanlar şifa buldular. Yemin ederim, Süfyan 'a bey 'at edersem, Ve dinimi bırakırsam cahillik ederim.

İçinde bulunduğumuz şu durumun şekvasını Allah'a yapıyorum. Her taraftan üzerimize atışlar yapılıyor, Muhasara bizleri yok etse de Aralarında belki öldürülen de olur.’‘

Süfyan muhasaraya devam etti. Sonunda bineklerini yemek zorunda kaldılar. Daha sonra Süfyan'ın karşısına çıkıp çarpıştılar. Süfyan hepsini öldürdü ve başlarını Haccac'a gönderdi.

Süfyan bundan sonra Denbavend ile Taberistan'a girdi. Haccac Cemacim Vak'ası'ndan önce alıncaya kadar oralarda kaldı.

Bazı ilim adamları der ki; Ezrakiler Katari ile Ubeyde'nin öldürülmesinden sonra ortadan kalktılar, çünkü onlar aynı karargahın birbiriyle yan yana bulunan tek bir birliği durumunda idiler. İlk başkanları Nafi' bin Ezrak, sonuncuları ise Katari ve Ubeyde'dir. Onların bu durumları yirmi küsur yıl devam etmiş bulunuyor. Ancak ben Hişam döneminde isyan eden ve Sivar bin Eş'ar'ın azatlı kölesi olan Temimli Subayh el-Mazini konusunda şüpheliyim. O'nun Ezrakilerden ya da Sufriyye'den olduğu söylenmiştir. Durum ne olursa olsun O'nun bu isyanı uzun sürmemiş ve ayaklanmasının akabinde öldürülmüştür.

BİR SONRAKİ SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA

BUKEYR BİN VESSAC'IN ÖLDÜRÜLMESİ