İBNÜ’L-ESİR

1. CİLT İSLAM ÖNCESİ ANA SAYFA Kur’an Hadis Sözlük Biyografi

ŞEYYİTAN VAK'ASI

Ebu Ubeyde anlatıyor: "Bu vak'a, Bekr bin Vailoğulları'nın lehine neticelenmiştir. Necid topraklarında İslamiyet ortaya çıkınca, Bekr bin Vailoğulları Sevad Bölgesi'ne gittiler. Kureyş Kabilesi'nden olan ve Şeybanoğulları'nın müftefıki bulunan Mukayis bin Amr bin Aizeoğulları ise Şeyyitan'da kaldılar. Bekroğulları Sevad bölgesine gelip yerleşince, Kisra Şiruye'nin hükümdarlığı döneminde yaygın olan veba ve taun hastalıkları onların arasında da yayılmağa başladı; bunun üzerine Bekr bin Vailoğulları bulundukları Sevad Bölgesi'nden ayrıldılar ve La'la' denilen yere gelip yerleştiler. La'la' çok verimsiz ve fakir bir yerdi. Şeyyitan ise verimli bir arazi idi ve bolluk vardı. Temimoğulları da Şeyyitan'a gelip yerleşmişlerdi. Bu arada Bekr bin Vailoğulları'na Şeyyitan'ın bolluk ve bereket haberi ulaşmıştı; bunun üzerine Bekroğulları bir araya gelip toplandılar ve kendi aralarında bir karara varıp: ''Temimoğulları'na baskın yapalım, zira Abdülmutallib'in torunu Hz. Muhammed (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in dininde: 'Birisini öldüren, öldürdüğü kimse karşılığında kısas olarak sadece kendisi öldürülür.' En iyisi biz bu baskını yapalım, sonra bu saldırı ve baskın Üzerine sulh yaparız.'' dediler. Bundan sonra Bekroğulları, Bişr bin Mes'ud bin Kays bin Halid'in başkanlığı altında mallarını, çoluk ve çocuklarını yanlarına alarak La'la'dan ayrıldılar ve dört gecede Şeyyitan'a geldiler. Halbuki La'la ile Şeyyiffin arasındaki mesafe normalde sekiz günde alınabiliyordu. Hülasa Bekroğulları, Temimoğulları'na ulaştırılmak istenen bütün haberlerden önce davranıp ansızın sabahın erken saatinde farkına varmadan onların üzerine çıkageldiler ve çetin bir şekilde savaştılar. Temimoğulları, önceleri her ne kadar sabır ve sebat gösterdilerse de, sonra hezimete uğrayıp mağlup oldular. Daha sonra Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Bekr bin Vailoğulları'na, ellerinde bulunan ganimet mallarını geri vermeleri için bir mektup yazdı."

"Reşid bin Rumayd el-Anberi Şeyyitan savaşıyla iftihar ederek şu me-

aldeki mısraları söylemiştir:

''Şeyyitan ile La 'la' arası kadınlarımız için dört konaklık bir mesafedir. Biz, henüz insanların benzerini görmedikleri bir toplulukla geldik ... ki bu ansızın gelen kalabalık topluluğun dalgalar halinde yürümesinden ortasına alacalıklar düşmekte ve üzerlerindeki bulutun içinden ölüm parlamaktadır. Biz, sabahın erken saatinde Sa'id, Amr ve Malikoğulları'nı bastlrdık, bu onlar için çok kötü bir gün olmuştu. Onlar korkmuş bir deve yavrusunun koşması gibi koşarak Dabbeoğulları 'ndan asalet ve şeref sahibi birisine gaddarlık ettiler. Yerbu'oğulları ise yurdumuzun ortasına yerleştiler, fakat onlar burada yerleşmiş olarak kalamayacaklardır.''"

BİR SONRAKİ SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA

ENSAR - EVS ve HAZREC ARASINDA MEYDANA GELEN HADİSELER