40 - باب
الْقَضَاءِ
فِي
الضَّوَالِّ
40. Yitik Hayvanlar
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ يَحْيَى
بْنِ سَعِيدٍ،
عَنْ
سُلَيْمَانَ
بْنِ
يَسَارٍ، أَنَّ
ثَابِتَ بْنَ
الضَّحَّاكِ
الأَنْصَارِيَّ
أَخْبَرَهُ،
أَنَّهُ
وَجَدَ بَعِيراً
بِالْحَرَّةِ،
فَعَقَلَهُ،
ثُمَّ ذَكَرَهُ
لِعُمَرَ بْنِ
الْخَطَّابِ،
فَأَمَرَهُ
عُمَرُ أَنْ
يُعَرِّفَهُ
ثَلاَثَ
مَرَّاتٍ،
فَقَالَ لَهُ
ثَابِتٌ :
إِنَّهُ قَدْ
شَغَلَنِي
عَنْ ضَيْعَتِي.
فَقَالَ لَهُ
عُمَرُ :
أَرْسِلْهُ
حَيْثُ
وَجَدْتَهُ(
Ensardan Sabit b.
ed-Dahhak (r.a.) der ki: Harre denilen yerde bir deve buldum ve onu bağladım,
sonra Ömer b. Hattab (r.a.)'a onu arzettim. Hz. Ömer de bana onu üç defa halka
ilan etmemi emretti. Ben Hz. Ömer'e, devenin arazimde olduğunu söyleyince
bana:
«— Onu bulduğun
yere salıver» diye emretti.