DEVAM:
38. Buluntu Mal
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ نَافِعٍ،
أَنَّ
رَجُلاً
وَجَدَ
لُقَطَةً، فَجَاءَ
إِلَى عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ فَقَالَ
لَهُ : إنِّي
وَجَدْتُ
لُقَطَةً،
فَمَاذَا
تَرَى فِيهَا
؟ فَقَالَ
لَهُ عَبْدُ اللَّهِ
بْنُ عُمَرَ :
عَرِّفْهَا.
قَالَ : قَدْ
فَعَلْتُ.
قَالَ زِدْ.
قَالَ : قَدْ
فَعَلْتُ. فَقَالَ
عَبْدُ
اللَّهِ : لاَ
آمُرُكَ أَنْ
تَأْكُلَهَا،
وَلَوْ
شِئْتَ لَمْ
تَأْخُذْهَا(
Nafi'den: Bir
adam bir yitik buldu. Bu münasebetle Abdullah b. Ömer'e gelerek ona şöyle
söyledi:
«— Bir yitik
buldum, bu hususta fikrin nedir?» Abdullah b. Ömer ona:
«— Onu halka ilan
et» dedi.O da:
«— îlan ettim»
dedi. Abdullah:
<— Daha fazla
ilan et» dedi. Adam:
<— ilan ettim»
cevabını verdi. Abdullah b. Ömer:
«— Onu «ye»
diyemem, isteseydin (bulduğun yerden) onu almayabilirdin?» dedi.
39 - باب
الْقَضَاءِ
فِي
اسْتِهْلاَكِ
الْعَبْدِ
اللُّقَطَةَ
39.
Bulduğu Yitiği Harcayan Köle Île İlgili
قَالَ
يَحْيَى :
سَمِعْتُ
مَالِكاً
يَقُولُ : الأَمْرُ
عِنْدَنَا
فِي
الْعَبْدِ
يَجِدُ اللُّقَطَةَ
فَيَسْتَهْلِكُهَا
قَبْلَ أَنْ
تَبْلُغَ الأَجَلَ
الَّذِي
أُجِّلَ فِي
اللُّقَطَةِ،
وَذَلِكَ
سَنَةٌ،
أَنَّهَا فِي
رَقَبَتِهِ،
إِمَّا أَنْ
يُعْطِيَ
سَيِّدُهُ
ثَمَنَ مَا
اسْتَهْلَكَ
غُلاَمُهُ،
وَإِمَّا أَنْ
يُسَلِّمَ
إِلَيْهِمْ
غُلاَمَهُ،
وَإِنْ
أَمْسَكَهَا
حَتَّى
يَأْتِيَ
الأَجَلُ
الَّذِي
أُجِّلَ فِي
اللُّقَطَةِ،
ثُمَّ
اسْتَهْلَكَهَا
كَانَتْ
دَيْناً
عَلَيْهِ،
يُتْبَعْ
بِهِ، وَلَمْ
تَكُنْ فِي
رَقَبَتِهِ،
وَلَمْ يَكُنْ
عَلَى
سَيِّدِهِ
فِيهَا
شَيْءٌ.
İmam Malik, bir
yitiği bulup onu yitiklere tanınan süre sona ermeden —bu süre bir senedir—
harcayan bir köle hakkında der ki: Bu yitik, kölenin zimmetinde sabit olur.
Efendisi, ya kölenin harcadığı yitiğin bedelini verir, ya da köleyi yitik
sahiplerine teslim eder.
Yitiğe tanınan
süre tamamlanıncaya kadar yitiği muhafaza eder, sonra harcasa köle borçlanır.
Bu borcun yerine köle verilmez. Efendisi de bu borçtan sorumlu değildir.