DEVAM:
37. Umra
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ يَحْيَى
بْنِ سَعِيدٍ،
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ الْقَاسِمِ,
أَنَّهُ
سَمِعَ
مَكْحُولاً
الدِّمَشْقِيَّ
يَسْأَلُ
الْقَاسِمَ
بْنَ مُحَمَّدٍ
عَنِ
الْعُمْرَى
وَمَا يَقُولُ
النَّاسُ
فِيهَا،
فَقَالَ
الْقَاسِمُ بْنُ
مُحَمَّدٍ :
مَا
أَدْرَكْتُ
النَّاسَ إِلاَّ
وَهُمْ عَلَى
شُرُوطِهِمْ
فِي أَمْوَالِهِمْ،
وَفِيمَا
أُعْطُوا.
Mekhul
ed-Dımeşkî, el-Kasım b. Muhammed'e Umra'yı ve bu hususta halkın fikirlerini
sordu. el-Kasım b. Muhammed:
«— Beraber
yaşamış olduğum bütün insanlar malları ve kendilerine verilen hibeler konusunda
şartlarım sürdürüyorlar» dedi.
قَالَ
يَحْيَى :
سَمِعْتُ
مَالِكاً
يَقُولُ : وَعَلَى
ذَلِكَ
الأَمْرُ
عِنْدَنَا :
أَنَّ الْعُمْرَى
تَرْجِعُ
إِلَى
الَّذِي
أَعْمَرَهَا،
إِذَا لَمْ
يَقُلْ هِيَ
لَكَ
وَلِعَقِبِكَ.
İmam Malik der
ki: Bizdeki hüküm şöyledir: Hibe eden «Umra sana ve çocuklarına» kaydını
söylememişse, Umra kendisine gerisin geri dönebilir.