DEVAM:
33. Kişinin Çocuklarından Birine Fazla Bir Şey Bağışlaması
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنِ ابْنِ
شِهَابٍ، عَنْ
عُرْوَةَ
بْنِ
الزُّبَيْرِ،
عَنْ عَائِشَةَ
زَوْجِ
النَّبِيِّ r،
أَنَّهَا
قَالَتْ :
إِنَّ أَبَا
بَكْرٍ الصِّدِّيقَ
كَانَ
نَحَلَهَا
جَادَّ
عِشْرِينَ
وَسْقاً مِنْ
مَالِهِ
بِالْغَابَةِ،
فَلَمَّا
حَضَرَتْهُ
الْوَفَاةُ
قَالَ : وَاللَّهِ
يَا
بُنَيَّةُ
مَا مِنَ النَّاسِ
أَحَدٌ
أَحَبُّ
إِلَيَّ
غِنًى بَعْدِي
مِنْكِ،
وَلاَ
أَعَزُّ
عَلَيَّ فَقْراً
بَعْدِي
مِنْكِ،
وَإِنِّي
كُنْتُ نَحَلْتُكِ
جَادَّ
عِشْرِينَ
وَسْقاً،
فَلَوْ كُنْتِ
جَدَدْتِيهِ
وَاحْتَزْتِيهِ
كَانَ لَكِ،
وَإِنَّمَا
هُوَ
الْيَوْمَ
مَالُ وَارِثٍ،
وَإِنَّمَا
هُمَا
أَخَوَاكِ
وَأُخْتَاكِ
فَاقْتَسِمُوهُ
عَلَى
كِتَابِ
اللَّهِ.
قَالَتْ عَائِشَةُ
: فَقُلْتُ
يَا أَبَتِ
وَاللَّهِ
لَوْ كَانَ
كَذَا
وَكَذَا
لَتَرَكْتُهُ،
إِنَّمَا
هِيَ
أَسْمَاءُ،
فَمَنِ
الأُخْرَى ؟
فَقَالَ
أَبُو بَكْرٍ
: ذُو بَطْنِ
بِنْتِ خَارِجَةَ.
أُرَاهَا
جَارِيَةً(
Nebi Sallallahu
Aleyhi ve Sellem'in hanımı Hz. Aişe (r.a.) der ki: Ebu Bekir es-Sıddık (r.a.), Gabe
denilen yerde bana toplanacak yirmi vesk hurma hibe etti. Öleceği zaman (babam)
Ebu Bekir şöyle dedi:
«— Kızım vallahi
ölümümden sonra senin zengin olmanı herkesten daha çok isterim. Fakir olmana da
çok üzülürüm. Sana toplanacak yirmi vesk hurma bağışlamıştım. Şimdiye kadar
topladıkların senin. Fakat onlar bugün varis malı olmuştur. Senin iki erkek ve
iki de kız kardeşin var. Geri kalanı, Allah'ın kitabına uygun olarak aranızda
paylaşın.» Ben derim ki:
«— Babacığım
vallahi, şu ve şu kadar da olsa onu (varislere) bırakırım. Kız kardeşlerimin
biri Esma, diğeri kim?» Babam Ebu Bekir:
«— Harice'nin
kızının karnındaki çocuktur. O çocuğun kız olacağını sanıyorum» cevabını verdi.