DEVAM:
26. İnsanlara Faydalı Olmak Ve Zarar Vermekten Sakınmak
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ عَمْرِو
بْنِ يَحْيَى
الْمَازِنِيِّ،
عَنْ أَبِيهِ
:أَنَّ
الضَّحَّاكَ
بْنَ
خَلِيفَةَ
سَاقَ خَلِيجاً
لَهُ مِنَ
الْعُرَيْضِ،
فَأَرَادَ أَنْ
يَمُرَّ بِهِ
فِي أَرْضِ
مُحَمَّدِ
بْنِ مَسْلَمَةَ،
فَأَبَى مُحَمَّدٌ.
فَقَالَ لَهُ
الضَّحَّاكُ :
لِمَ تَمْنَعُنِي
وَهُوَ لَكَ
مَنْفَعَةٌ،
تَشْرَبُ
بِهِ
أَوَّلاً
وَآخِراً،
وَلاَ
يَضُرُّكَ.
فَأَبَى
مُحَمَّدٌ،
فَكَلَّمَ
فِيهِ الضَّحَّاكُ
عُمَرَ بْنَ
الْخَطَّابِ،
فَدَعَا
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ
مُحَمَّدَ بْنَ
مَسْلَمَةَ،
فَأَمَرَهُ
أَنْ
يُخَلِّيَ
سَبِيلَهُ
فَقَالَ
مُحَمَّدٌ :
لاَ. فَقَالَ
عُمَرُ لِمَ
تَمْنَعُ
أَخَاكَ مَا
يَنْفَعُهُ
وَهُوَ لَكَ
نَافِعٌ،
تَسْقِي بِهِ
أَوَّلاً
وَآخِراً،
وَهُوَ لاَ
يَضُرُّكَ.
فَقَالَ
مُحَمَّدٌ :
لاَ
وَاللَّهِ.
فَقَالَ
عُمَرُ :
وَاللَّهِ
لَيَمُرَّنَّ
بِهِ وَلَوْ
عَلَى
بَطْنِكَ.
فَأَمَرَهُ
عُمَرُ أَنْ
يَمُرَّ
بِهِ،
فَفَعَلَ الضَّحَّاكُ.
Amr'ın babası
Yahya el-Mazini'den: Dahhak b. Halife, el-Urayd denen bir nehirden kendisi için
bir su kanalı açtı. Bu suyu Muhanımed b. Mesleme'nin arazisinden geçirmek
istedi. (Çünkü su ile kendi arazisi arasında bu kişinin arazisi bulunuyordu.)
Muhamnıed geçirtmek istemedi. Dahhak ona:
«— Neden bana
engel oluyorsun? Burdan geçecek sudan yararlanırsın, o sudan içersin. Sana
zararı olmaz» dedi. Muhammed yine razı olmayınca Dahhak, konuyu Ömer b.
Hattab'a anlattı. Ömer b. Hattab da Muhammed b. Mesleme'yi (huzuruna) çağırdı
ve Dahhak'a izin vermesini emretti. Muhammed:
«— Hayır, olmaz»
deyince Ömer:
«— Niçin bir
müslüman kardeşinin faydalanacağı şeye mani oluyorsun? Halbuki ondan sen de
yararlanırsın, daima bu su ile arazini sulayabilirsin, sana hiç zarar vermez»
dedi. Muhammed de:
«— Allah'a yemin
ederim ki hayır» deyince Ömer:
«— Allah'a yemin
ederim ki, senin karnın üzerinden bile olsa bu suyu geçirecek» dedi. Bunun
üzerine Ömer, Dahhak'a o araziden suyu geçirmesini emretti. O da geçirdi.