DEVAM:
21. Babası Üzerine Kaydedilen Çocuk
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ يَزِيدَ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
الْهَادِي،
عَنْ مُحَمَّدِ
بْنِ
إِبْرَاهِيمَ
بْنِ
الْحَارِثِ التَّيْمِيِّ،
عَنْ
سُلَيْمَانَ
بْنِ يَسَارٍ،
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ
بْنِ أبِي
أُمَيَّةَ،
أَنَّ امْرَأَةً
هَلَكَ
عَنْهَا
زَوْجُهَا،
فَاعْتَدَّتْ
أَرْبَعَةَ
أَشْهُرٍ
وَعَشْراً،
ثُمَّ
تَزَوَّجَتْ
حِينَ
حَلَّتْ،
فَمَكَثَتْ
عِنْدَ
زَوْجِهَا
أَرْبَعَةَ
أَشْهُرٍ وَنِصْفَ
شَهْرٍ،
ثُمَّ
وَلَدَتْ
وَلَداً تَامًّا،
فَجَاءَ زَوْجُهَا
إِلَى عُمَرَ
بْنِ
الْخَطَّابِ
فَذَكَرَ
ذَلِكَ لَهُ،
فَدَعَا
عُمَرُ
نِسْوَةً
مِنْ نِسَاءِ
الْجَاهِلِيَّةِ
قُدَمَاءَ،
فَسَأَلَهُنَّ
عَنْ ذَلِكَ،
فَقَالَتِ
امْرَأَةٌ
مِنْهُنَّ :
أَنَا
أُخْبِرُكَ عَنْ
هَذِهِ
الْمَرْأَةِ،
هَلَكَ
عَنْهَا زَوْجُهَا
حِينَ حَمَلَتْ
مِنْهُ،
فَأُهْرِيقَتْ
عَلَيْهِ الدِّمَاءُ،
فَحَشَّ
وَلَدُهَا
فِي بَطْنِهَا،
فَلَمَّا
أَصَابَهَا
زَوْجُهَا
الَّذِي
نَكَحَهَا،
وَأَصَابَ
الْوَلَدَ
الْمَاءُ
تَحَرَّكَ
الْوَلَدُ
فِي
بَطْنِهَا وَكَبِرَ.
فَصَدَّقَهَا
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ،
وَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا،
وَقَالَ
عُمَرُ :
أَمَا
إِنَّهُ لَمْ
يَبْلُغْنِي
عَنْكُمَا
إِلاَّ خَيْرٌ،
وَأَلْحَقَ
الْوَلَدَ
بِالأَوَّلِ(
Ebu Ümeyye'nin
oğlu Abdullah'dan: Kocası ölen bir kadın dört ay on gün iddet bekledi. Sonra iddeti
bitince evlendi ve kocasının yanında dört buçuk ay kaldıktan sonra eksiksiz bir
bebek doğurdu. Bunun üzerine kocası, Ömer b. Hattab'a gelerek durumu anlattı.
Ömer de, yaşlı ve cahiliyet devrinden kalma kadınlardan bir kısım (tecrübeli)
kadınları çağırarak, onlara bu konuyu sordu. İçlerinden bir kadın:
«— Bu kadının
durumunu ben sana izah edeyim. O, ilk kocasından hamile olunca, kocası öldü.
Gebe olduğu halde, aybaşı görmesi üzerine, rahmindeki çocuğun gelişmesi durdu, ikinci
kocasının menisi çocuğa temas edince rahminde çocuk harekete geçti ve büyüdü»
dedi. Bunun üzerine Hz. Ömer, yaşlı kadımn sözünü doğru bularak karı-kocayı
birbirinden ayırdı ve (onlara):
«— Hakkınızda
bildiğim tek şey iyiliktir» dedi ve çocuğu ilk ölen kocasına verdi.