DEVAM:
1. Recm İle İlgili Hükümler
حَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ يَحْيَى
بْنِ
سَعِيدٍ،
عَنْ
سُلَيْمَانَ
بْنِ يَسَارٍ،
عَنْ أبِي
وَاقِدٍ
اللَّيْثِيِّ
: أَنَّ
عُمَرَ بْنَ
الْخَطَّابِ
أَتَاهُ رَجُلٌ
وَهُوَ
بِالشَّامِ،
فَذَكَرَ
لَهُ أَنَّهُ
وَجَدَ مَعَ
امْرَأَتِهِ
رَجُلاً، فَبَعَثَ
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ
أَبَا وَاقِدٍ
اللَّيْثِيَّ
إِلَى
امْرَأَتِهِ
يَسْأَلُهَا
عَنْ ذَلِكَ
فَأَتَاهَا
وَعِنْدَهَا
نِسْوَةٌ حَوْلَهَا،
فَذَكَرَ
لَهَا
الَّذِي
قَالَ زَوْجُهَا
لِعُمَرَ
بْنِ
الْخَطَّابِ،
وَأَخْبَرَهَا
أَنَّهَا لاَ
تُؤْخَذُ
بِقَوْلِهِ،
وَجَعَلَ
يُلَقِّنُهَا
أَشْبَاهَ ذَلِكَ
لِتَنْزِعَ،
فَأَبَتْ
أَنْ
تَنْزِعَ
وَثَبتتْ
عَلَى الاِعْتِرَافِ،
فَأَمَرَ
بِهَا عُمَرُ
فَرُجِمَتْ(
Ebu Vakıd
el-Leysî'den: Ömer b. Hattab (r.a.) Şam'da iken yanına bir adam gelip karısının
yanında yabancı bir erkek gördüğünü söyledi. Bunun üzerine Ömer (r.a.), beni bu
meseleyi sormak üzere adamın karısına gönderdi. Kadının yanına geldim. Yanında
bir takım kadınlar vardı. Ona, kocasının Ömer b. Hattab'a anlattığı şeyi ve
kocasının bu sözüyle kendisinin cezalandınlamıyacağım haber verdim ve suçu
üzerine almaması için bir takım telkinde bulundum. Fakat kadın suçundan dönmeyi
kabul etmeyip itiraf etmede direndi. Bunun üzerine Hz. Ömer, emir verdi ve
kadın recmedildi.