DEVAM:
30. Kocası Ölen Hamile Bir Kadının İddeti
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ نَافِعٍ،
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ،
أَنَّهُ
سُئِلَ عَنِ
الْمَرْأَةِ
يُتَوَفَّى
عَنْهَا
زَوْجُهَا
وَهِيَ
حَامِلٌ،
فَقَالَ عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
عُمَرَ :
إِذَا
وَضَعَتْ
حَمْلَهَا
فَقَدْ
حَلَّتْ.
فَأَخْبَرَهُ
رَجُلٌ مِنَ
الأَنْصَارِ
كَانَ
عِنْدَهُ،
أَنَّ عُمَرَ
بْنَ
الْخَطَّابِ
قَالَ : لَوْ
وَضَعَتْ،
وَزَوْجُهَا
عَلَى
سَرِيرِهِ
لَمْ
يُدْفَنْ بَعْدُ
لَحَلَّتْ.
Abdullah b.
Ömer'e kocası ölen hamile kadının iddetini sordular. Abdullah b. Ömer: «Çocuğunu
doğurunca iddeti biter, evlenmesi helal olur» dedi. Ensardan biri, Abdullah b.
Ömer'e, Ömer b. el-Hattab'ın şöyle dediğini söyledi:
«(Bir kadın),
henüz kocası teneşirde iken ve defnedilmeden de doğursa iddeti biter, evlenmesi
helal olur.»