30 - باب
عِدَّةِ
الْمُتَوَفَّى
عَنْهَا
زَوْجُهَا
إِذَا
كَانَتْ
حَامِلاً
30. Kocası Ölen Hamile
Bir Kadının İddeti
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ مَالِكٍ،
عَنْ عَبْدِ
رَبِّهِ بْنِ
سَعِيدِ بْنِ
قَيْسٍ، عَنْ
أبِي
سَلَمَةَ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ،
أَنَّهُ
قَالَ :
سُئِلَ
عَبْدُ اللَّهِ
بْنُ
عَبَّاسٍ
وَأَبُو
هُرَيْرَةَ
عَنِ
الْمَرْأَةِ
الْحَامِلِ
يُتَوَفَّى
عَنْهَا
زَوْجُهَا،
فَقَالَ
ابْنُ
عَبَّاسٍ : آخِرَ
الأَجَلَيْنِ.
وَقَالَ
أَبُو
هُرَيْرَةَ :
إِذَا وَلَدَتْ
فَقَدْ
حَلَّتْ.
فَدَخَلَ
أَبُو سَلَمَةَ
بْنُ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ،
عَلَى أُمِّ
سَلَمَةَ
زَوْجِ
النَّبِيِّ r،
فَسَأَلَهَا
عَنْ ذَلِكَ،
فَقَالَتْ
أُمُّ
سَلَمَةَ،
وَلَدَتْ
سُبَيْعَةُ
الأَسْلَمِيَّةُ
بَعْدَ وَفَاةِ
زَوْجِهَا
بِنِصْفِ
شَهْرٍ،
فَخَطَبَهَا
رَجُلاَنِ،
أَحَدُهُمَا
شَابٌّ، وَالآخَرُ
كَهْلٌ،
فَحَطَّتْ
إِلَى
الشَّابِّ,
فَقَالَ
الشَّيْخُ :
لَمْ
تَحِلِّي
بَعْدُ.
وَكَانَ
أَهْلُهَا
غَيَباً،
وَرَجَا إِذَا
جَاءَ
أَهْلُهَا
أَنْ
يُؤْثِرُوهُ
بِهَا،
فَجَاءَتْ
رَسُولَ
اللَّهِ r فَقَالَ :
« قَدْ
حَلَلْتِ،
فَانْكِحِي
مَنْ شِئْتِ »(
Abdullah b. Abbas
ve Ebu Hureyre'ye kocası ölen hamile kadının iddeti soruldu. İbn Abbas:
«îki iddetin
sonraya kalanı kadar başka kocayla evlenmesi helal olur.» dedi. Bunun üzerine Ebu
Seleme b. Abdurrahman, Resulüllah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'ın hanımı Ümmü
Seleme'nin yanına giderek bu meseleyi ona sordu. Ümmü Seleme dedi ki:
Sübey'a
el-Eslemiyye kocası öldükten onbeş gün sonra doğurdu. Onunla biri genç, diğeri
yaşlı iki kişi evlenmek istedi. Kadının gönlü gence meyletti. İhtiyar:
«daha iddetin
bitmedi» dedi. ihtiyarın ailesi seyahatte idi. Dönünce başkasından önce
davranarak onu kendisine almalarını rica etti. Bunun üzerine kadın Resulüllah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'a gelip durumu öğrenmek isteyince, Resulüllah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem:
«İddetin bitti
evlenebilirsin. İstediğinle evlen» buyurdu.