DEVAM:
3. Mehir Ve Mehirsiz Evlilik Hakkındaki Rivayetler
وَحَدَّثَنِي
عَنْ مَالِكٍ
: عَنْ
يَحْيَى بْنِ
سَعِيدٍ،
عَنْ سَعِيدِ
بْنِ الْمُسَيَّبِ،
أَنَّهُ
قَالَ : قَالَ
عُمَرُ بْنُ
الْخَطَّابِ :
أَيُّمَا
رَجُلٍ
تَزَوَّجَ
امْرَأَةً،
وَبِهَا
جُنُونٌ،
أَوْ جُذَامٌ،
أَوْ بَرَصٌ،
فَمَسَّهَا،
فَلَهَا صَدَاقُهَا
كَامِلاً،
وَذَلِكَ
لِزَوْجِهَا غُرْمٌ
عَلَى
وَلِيِّهَا.
قَالَ
مَالِكٌ :
وَإِنَّمَا يَكُونُ
ذَلِكَ
غُرْماً
عَلَى
وَلِيِّهَا لِزَوْجِهَا،
إِذَا كَانَ
وَلِيُّهَا
الَّذِي
أَنْكَحَهَا،
هُوَ
أَبُوهَا
أَوْ أَخُوهَا،
أَوْ مَنْ
يُرَى
أَنَّهُ
يَعْلَمُ ذَلِكَ
مِنْهَا،
فَأَمَّا
إِذَا كَانَ
وَلِيُّهَا
الَّذِي
أَنْكَحَهَا
ابْنَ عَمٍّ, أَوْ
مَوْلًى، أَوْ
مِنَ
الْعَشِيرَةِ،
مِمَّنْ
يُرَى أَنَّهُ
لاَ يَعْلَمُ
ذَلِكَ
مِنْهَا,
فَلَيْسَ عَلَيْهِ
غُرْمٌ،
وَتَرُدُّ
تِلْكَ الْمَرْأَةُ
مَا
أَخَذَتْهُ
مِنْ
صَدَاقِهَا،
وَيَتْرُكُ
لَهَا قَدْرَ
مَا
تُسْتَحَلُّ
بِهِ.
Ömer b. Hattab
(r.a.) der ki: Bir adam, kendisinde delilik, cüzzam veya alaca hastalığı olan bir
kadınla evlense ve onunla temasta bulunsa, onun mehrini tamamen vermesi
gerekir, kadının velisi ise (aldatan durumda olduğu için) mehrin tamamını
kocaya öder,
İmam Malik der
ki: Eğer adı geçen kadını nikahlayan velisi, babası, yahut kardeşi veyahut kusurunu
bilen biri olursa mehrin tamamını kocaya öder. Ama nikahlayan veli, amcasıoğlu,
yahut mevlası (kendisini azat eden efendisi), yahut da kusurunu bilmeyen yakın
kimselerden ise mehri ödemez, kadının kendisi mehirden aldığını iade eder, koca
da bir kısmını tazminat olarak kadına bırakır.