DEVAM:
13. Ganimete İhanet Edilmesi
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ يَحْيَى بْنِ
سَعِيدٍ،
أَنَّهُ
بَلَغَهُ،
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ
بْنِ
عَبَّاسٍ،
أَنَّهُ
قَالَ : مَا ظَهَرَ
الْغُلُولُ
فِي قَوْمٍ
قَطُّ، إِلاَّ
أُلْقِيَ فِي
قُلُوبِهِمُ
الرُّعْبُ،
وَلاَ فَشَا
الزِّنَا فِي
قَوْمٍ
قَطُّ، إِلاَّ
كَثُرَ
فِيهِمُ
الْمَوْتُ،
وَلاَ نَقَصَ
قَوْمٌ الْمِكْيَالَ
وَالْمِيزَانَ،
إِلاَّ
قُطِعَ عَنْهُمُ
الرِّزْقُ،
وَلاَ حَكَمَ
قَوْمٌ بِغَيْرِ
الْحَقِّ،
إِلاَّ فَشَا
فِيهِمُ الدَّمُ،
وَلاَ خَتَرَ
قَوْمٌ
بِالْعَهْدِ،
إِلاَّ
سَلَّطَ
اللَّهُ
عَلَيْهِمُ
الْعَدُوَّ(
Abdullah b.
Abbas'tan: Ganimete hıyanet edip de kalplerine korku düşmeyen bir toplum
yoktur. Zina yaygınlaştığı halde ölümlerin artmadığı, ölçü ve tartıyı eksik
yaptıkları halde rızkları kesilmeyen, haksız kararlar verildiği halde kan
davaları artmayan ve sözlerinde durmadıkları halde Allanın kendilerine
düşmanlarını musallat etmediği bir topluluk yoktur.
ibn Abdilber
der ki: "Bunu, muttasıl olarak rivayet ettik. Böylesi re'yle
söylenmez."