DEVAM:
2. ALTIN VE GÜMÜŞ'ÜN ZEKATI
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ عُمَرَ بْنِ
حُسَيْنٍ،
عَنْ
عَائِشَةَ
بِنْتِ قُدَامَةَ،
عَنْ
أَبِيهَا،
أَنَّهُ
قَالَ :
كُنْتُ إِذَا
جِئْتُ
عُثْمَانَ
بْنَ عَفَّانَ
أَقْبِضُ
عَطَائِي
سَأَلَنِي :
هَلْ عِنْدَكَ
مِنْ مَالٍ
وَجَبَتْ
عَلَيْكَ
فِيهِ الزَّكَاةُ
؟ قَالَ :
فَإِنْ
قُلْتُ :
نَعَمْ،
أَخَذَ مِنْ
عَطَائِي
زَكَاةَ
ذَلِكَ الْمَالِ
، وَإِنْ
قُلْتُ : لاَ ،
دَفَعَ
إِلَىَّ عَطَائِي(
Kudame'nin kızı
Aişe babasından naklediyor. Osman b. Affan'a aylığımı almaya gittiğim zaman: «Zekat
farz olmuş malın var mı?» diye sorardı. Şayet «evet» dersem zekatın tutarını
aylığımdan keser, «hayır!» dersem aylığımı kesintisiz verirdi.
Diğer tahric:
Malik, Mevkuf olarak rivayet eder. Darakutnî derki: "Doğrusu Muvatta'daki
gibi, Mevkuf oluşudur