2 - باب
الزَّكَاةِ
فِي
الْعَيْنِ
مِنَ الذَّهَبِ
وَالْوَرِقِ
2. ALTIN VE GÜMÜŞ'ÜN
ZEKATI
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ عُقْبَةَ
مَوْلَى
الزُّبَيْرِ :
أَنَّهُ
سَأَلَ الْقَاسِمَ
بْنَ
مُحَمَّدٍ،
عَنْ
مُكَاتَبٍ لَهُ
قَاطَعَهُ
بِمَالٍ
عَظِيم، هَلْ
عَلَيْهِ
فِيهِ
زَكَاةٌ،
فَقَالَ
الْقَاسِمُ :
إِنَّ أَبَا
بَكْرٍ
الصِّدِّيقَ
لَمْ يَكُنْ
يَأْخُذُ مِنْ
مَالٍ
زَكَاةً
حَتَّى
يَحُولَ
عَلَيْهِ
الْحَوْلُ.
قَالَ
الْقَاسِمُ
بْنُ
مُحَمَّدٍ :
وَكَانَ أَبُو
بَكْرٍ إِذَا
أَعْطَى
النَّاسَ
أَعْطِيَاتِهِمْ
يَسْأَلُ
الرَّجُلَ:
هَلْ عِنْدَكَ
مِنْ مَالٍ
وَجَبَتْ
عَلَيْكَ
فِيهِ الزَّكَاةُ
؟ فَإِنْ
قَالَ :
نَعَمْ ، أَخَذَ
مِنْ
عَطَائِهِ
زَكَاةَ
ذَلِكَ الْمَالِ،
وَإِنْ قَالَ
: لاَ ،
أَسْلَمَ
إِلَيْهِ
عَطَاءَهُ،
وَلَمْ
يَأْخُذْ
مِنْهُ شَيْئاً(435).
Zübeyr'in
azatlısı Muhammed b. Ukbe'den: Kasım b. Muhammed'e, büyük bir mal karşılığında
serbest bırakılma akti yaptığım kölemin karşılığı aldığım maldan bana zekat düşüp
düşmeyeceğini sordum. Kasım şu cevabı verdi;
Hz. Ebu Bekr,
üzerinden bir sene geçmeden bir maldan zekat almazdı.
Kasım b. Muhammed
anlatıyor: Ebu Bekr aylığını alan herkese:* Zekat düşen malın var mı?» diye sorar,
eğer, «evet» cevabını alırsa aylığından zekatı keser, «hayır» cevabını alırsa
hiç bir şey almadan aylığının tamamını kendisine öderdi.