12 - باب
الْعَمَلِ
فِيمَنْ
غَلَبَهُ
الدَّمُ مِنْ
جُرْحٍ أَوْ
رُعَافٍ
12. Yarasından Veya
Burnundan Akan Kanı Durmayan Kimsenin Yapacağı İş
حَدَّثَنِي
يَحْيَى،
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ هِشَامِ
بْنِ
عُرْوَةَ،
عَنْ
أَبِيهِ،
أَنَّ
الْمِسْوَرَ
بْنَ
مَخْرَمَةَ
أَخْبَرَهُ :
أَنَّهُ دَخَلَ
عَلَى عُمَرَ
بْنِ
الْخَطَّابِ
مِنَ اللَّيْلَةِ
الَّتِي
طُعِنَ
فِيهَا، فَأَيْقَظَ
عُمَرَ
لِصَلاَةِ
الصُّبْحِ،
فَقَالَ
عُمَرُ :
نَعَمْ وَلاَ
حَظَّ فِي
الإِسْلاَمِ
لِمَنْ تَرَكَ
الصَّلاَةَ.
فَصَلَّى
عُمَرُ وَجُرْحُهُ
يَثْعَبُ
دَماً(68).
Mahreme oğlu
el-Misver anlatıyor: Vurulduğu gece Ömer r.a.'in yanına gittim, onu sabah
namazına kaldırdım. Uyanınca Ömer (radiyallahu anh) :
«Evet, namazı
terkeden kimsenin islam'dan nasibi yoktur» dedi ve yarasından kanlar akarak
namazını kıldı.