SAHİH-İ MÜSLİM

BİRR VE SILA

44 - باب استحباب الشفاعة فيما ليس بحرام

44- HARAM OLMAYAN HUSUSLARDA ŞEFAATİN (İLTİMASIN) MÜSTEHAP OLDUĞU BABI

145 - (2627) حدثنا أبو بكر بن أبي شيبة. حدثنا علي بن مسهر وحفص بن غياث عن بريد بن عبدالله، عن أبي بردة، عن أبي موسى. قال : كان رسول الله صلى الله عليه وسلم، إذا أتاه طالب حاجة، أقبل على جلسائه فقال "اشفعوا فلتؤجروا. وليقض الله على لسان نبيه ما أحب".

6634-14511- Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe tahdis etti, bize Ali b. Mushir ve Hafs b. Giyaz, Bureyd b. Abdullah'dan rivayet etti, o Ebu Burde'den, o . Ebu Musa’DAN şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e bir ihtiyacının karşılanmasını isteyen bir kimse geldiği zaman meclisinde oturanlara döner ve şöyle buyururdu: "Şefaat edin ecir kazanın. Allah da nebisinin dili ile sevdiği hükmü versin. "

AÇIKLAMA: Bu hadisten, mübah olan şeylere ihtiyaç duyan kimselere şefaat (iltimas) etmenin müstehap olduğu hükmü anlaşılmaktadır. Bu şefaat ister bir sultana bir valiye ve benzerlerine olsun, ister herhangi bir kimseye yapılsın. Şefaat ister sultana bir zulmün önlenmesi yahut bir ta'zir cezasının düşürülmesi yahut ihtiyacı olan bir kimseye bir maaşın bağlanmasının sağlanması ve benzeri hususlarda olsun farketmez. Hadler hakkında şefaat ise haramdır. Aynı şekilde bir bablın tamamlanması veya bir hakkın iptali ve buna benzer hususlar için şefaat ise haramdır.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

45- SALİHLERLE OTURUP KALKMANIN VE KÖTÜ ARKADAŞLARDAN UZAK DURMANIN MÜSTEHAB OLDUĞU BABI