SAHİH-İ MÜSLİM

BİRR VE SILA

39- İNSANA YÜCE ALLAH'IN RAHMETİNDEN ÜMİT KESTİRMENİN YASAK OLDUĞU BABI

6624-137/1- Bize Suveyd b. Said, Mu'temir b. Süleyman'dan tahdis etti, o babasından rivayet etti: Bize Ebu İmran el-Cevni, Cündeb’DEN tahdis ettiğine göre Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şunu anlattı: "Bir adam, Allah'a yemin olsun ki Allah filana mağfiret etmeyecek, dedi. Halbuki şüphesiz yüce Allah da: Filan kişiye mağfiret etmeyeceğime dair benim adıma yemin eden kimdir? Gerçek şu ki ben mağfiret buyurdum ve senin amelini boşa çıkardım buyurdu. " Yahut buyurduğu gibi.

Yalnız Müslim rivayet etmiştir

AÇIKLAMA: "Bir adam: Allah'a yemin ederim ki ... buyurdu." Hadisteki "yeteella: yemin ediyor" demektir. Çünkü "elye" yemin demektir.

Bu hadis, şanı yüce Allah'ın dilemesi halinde günahlan tevbesiz olarak bağışlayacağı hususunda ehli sünnetin kanaatinin lehine bir delildir. Mutezile de bu hadisi büyük masiyetler sebebi ile amellerin boşa çıkartılacağına delil göstermişlerdir. Ehl-i sünnetin kanaatine göre ise ameller ancak küfür sebebi ile boşa çıkartılır. Bu sözü geçen kişinin amelinin boşa çıkartılması ise kötülükleri karşılığında hasenatın düşürülmesi şeklinde yorumlanır. Mecazı olarak buna ihbat (amelin boşa çıkarılması) denilmiştir. Bununla birlikte küfrü gerektiren başka bir husus yapmış olması ihtimali de vardır. Bizden öncekilerin şeriatinde durumun böyle olup, hükümlerinin bu şekilde olması ihtimali de vardır.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

40- ZAYIFLARLA DÜŞKÜNLERİN FAZİLETİ BABI