SAHİH-İ MÜSLİM |
BİRR VE SILA |
39 - باب
النهي عن
تقنيط
الإنسان من
رحمة الله تعالى
39- İNSANA YÜCE ALLAH'IN
RAHMETİNDEN ÜMİT KESTİRMENİN YASAK OLDUĞU BABI
137 - (2621) حدثنا
سويد بن سعيد
عن معتمر بن
سليمان، عن أبيه.
حدثنا أبو عمران
الجوني عن
جندب؛ أن
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم حدث "أن
رجلا قال:
والله! لا
يغفر الله
لفلان. وإن
الله تعالى
قال: من ذا
الذي يتألى
علي أن أغفر
لفلان. فإني
قد غفرت
لفلان. وأحبطت
عملك" أو كما
قال.
6624-137/1-
Bize Suveyd b. Said, Mu'temir b. Süleyman'dan tahdis etti, o babasından rivayet
etti: Bize Ebu İmran el-Cevni, Cündeb’DEN tahdis ettiğine göre Rasulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) şunu anlattı: "Bir adam, Allah'a yemin olsun
ki Allah filana mağfiret etmeyecek, dedi. Halbuki şüphesiz yüce Allah da: Filan
kişiye mağfiret etmeyeceğime dair benim adıma yemin eden kimdir? Gerçek şu ki
ben mağfiret buyurdum ve senin amelini boşa çıkardım buyurdu. " Yahut
buyurduğu gibi.
Yalnız Müslim rivayet
etmiştir
AÇIKLAMA: "Bir
adam: Allah'a yemin ederim ki ... buyurdu." Hadisteki "yeteella:
yemin ediyor" demektir. Çünkü "elye" yemin demektir.
Bu hadis, şanı yüce
Allah'ın dilemesi halinde günahlan tevbesiz olarak bağışlayacağı hususunda ehli
sünnetin kanaatinin lehine bir delildir. Mutezile de bu hadisi büyük masiyetler
sebebi ile amellerin boşa çıkartılacağına delil göstermişlerdir. Ehl-i sünnetin
kanaatine göre ise ameller ancak küfür sebebi ile boşa çıkartılır. Bu sözü
geçen kişinin amelinin boşa çıkartılması ise kötülükleri karşılığında hasenatın
düşürülmesi şeklinde yorumlanır. Mecazı olarak buna ihbat (amelin boşa
çıkarılması) denilmiştir. Bununla birlikte küfrü gerektiren başka bir husus
yapmış olması ihtimali de vardır. Bizden öncekilerin şeriatinde durumun böyle
olup, hükümlerinin bu şekilde olması ihtimali de vardır.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
40- ZAYIFLARLA
DÜŞKÜNLERİN FAZİLETİ BABI