SAHİH-İ MÜSLİM

FAZİLETLER

17- NEBİ (S.A.V.)'İN GÜLÜMSEMESİ VE GÜZEL GEÇİMİ BABI

5989-69/1- Bize Yahya b. Yahya tahdis etti, bize Ebu Hayseme, Simak b. Harb'den şöyle dediğini haber verdi: Cabir b. Semura'ya: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile aynı mecliste oturup kalkar mıydın, dedim. O, evet, pekçok, dedi. Kendisi sabah namazını kıldığı yerden güneş doğuncaya kadar kalkmazdı. Güneş doğdu mu kalkardı. Ashab ise cahiliyeye dair hususlar hakkında konuşmaya dalar ve gülerlerdi. O ise gülümserdi.

AÇIKLAMA: "Sabah namazını kıldığı yerinden güneş doğuncaya kadar kalkmazdı. .. O gülümserdi." Hadiste sabah namazından sonra zikrin ve namazın kılındığı yerde -mazeret bulunmadığı sürece- kalmanın müstehap olduğu hükmü anlaşılmaktadır.

Kadı Iyaz dedi ki: Bu, selefin ve ilim ehlinin yaptıkları bir sünnetti. Onlar bu vakitte güneş doğuncaya kadar sadece zikir ve dua ile uğraşırlardı.

Yine bu hadisten, cahiliye dönemi insanları ile onlardan başka diğer ümmetlerin haberleri hakkında konuşmanın da caiz olduğu, gülmenin de caiz olduğu ama daha faziletli olanın Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in genel olarak yaptığı gibi gülümsemekle yetinmek olduğu hükmü de anlaşılmaktadır. İlim adamları der ki: Çokça gülmek mekruhtur. Belli bir mertebe sahibi ile ilim ehlinin bunu yapması ise daha çirkindir. Allah en iyi bilendir.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

18- NEBİ (S.A.V.)'İN KADINLARA MERHAMETİ VE KADINLARIN BİNEKLERİNİ SÜREN KİMSELERE ONLARA RIFK İLE MUAMELE ETMELERİNİ EMRETMESİ BABI