SAHİH-İ MÜSLİM

ADAB

 

3/3- ÇİRKİN İSMİ GÜZELİ İLE DEĞİŞTİRMENİN BERRE ADINI ZEYNEB, CUVEYRİYE VE BUNLARA BENZER BİR İSİMLE DEĞİŞTİRMENİN MÜSTEHAP OLDUĞU BABI

 

5569-14/1- Bize Ahmed b. Hanbel, Zuheyr b. Harb, Muhammed b. el-Müsenna, Ubeydullah b. Said ve Muhammed b. Beşşar tahdis edip dedi ki: Bize Yahya b. Said, Ubeydullah'tan tahdis etti, bana Nafi', İbn Ömer’den haber verdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Asiye (isyankar kadın) adını değiştirerek: "Sen Cemile'sin" buyurdu.

Ahmed ise "ahberani: bana haber verdi" yerine "an: dan"ı kullanmıştır.

 

Diğer tahric: Ebu Davud, 4952; Tirmizi, 2838

 

 

 

5570-15/2- Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe tahdis etti. .. İbn Ömer'den rivayete göre Ömer'in bir kızı Asiye diye çağırılıyordu. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona Cemile adını verdi.

 

Diğer tahric: İbn Mace, 3733

 

 

 

5571-16/13- Bize Amr en-Nakid ve İbn Ebu Ömer -lafız Amr'a ait olmak üzere- tahdis edip dedi ki: .. , Kureyb, İbn Abbas'dan şöyle dediğini rivayet etti: Cuveyriye'nin adı Berre idi. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) adını Cuveyriye olarak değiştirdi. Çünkü o: Berre'nin yanından çıktı denilmesinden hoşlanmazdı.

İbn Ebu Ömer'in Kureyb'den diye rivayet ettiği hadiste o: İbn Abbas'ı dinledim demiştir. 

 

Diğer tahric: Müslim, 6851; Ebu Davud, 1503

 

 

 

5572- 1 7/4- Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, Muhammed b. el-Müsenna ve Muhammed b. Beşşar tahdis edip dedi ki: Bize Muhammed b. Cafer tahdis etti, bize Şu'be, Ata b. Ebu Meymune'den tahdis etti. Ben Ebu RiHi'i, Ebu Hureyre'den diye tahdis ederken dinledim. (H.) Bize UbeyduIlah b. Muaz da tahdis etti, bize babam tahdis etti, bize Şu'be, Ata b. Ebu Meymune'den tahdis etti, o Ebu RMi'den, o Ebu Hureyre'den rivayet ettiğine göre Zeyneb'in adı Berre idi. O kendi kendisini temize çıkartıyor denilince ResuluIlah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona Zeyneb adını verdi.

Hadisin lafzı İbn Beşşar dışında adı geçen kimselerin lafzıdır. İbn Ebu Şeybe ise: Bize Muhammed b. Cafer, Şu'be'den tahdis etti, dedi.

 

Diğer tahric: Buhari, 6192; İbn Mace, 3717

 

 

 

5573-18/5- Bana İshak b. İbrahim tahdis etti, bize İsa b. Yunus haber verdi. (H.) Bize Ebu Kureyb de tahdis etti, bize Ebu Usame tahdis edip dedi ki: Bize Velid b. Kesir tahdis etti, bana Muhammed b. Amr b. Ata da tahdis etti, bana Um Seleme'nin kızı Zeyneb tahdis edip dedi ki: Benim adım Berre idi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana Zeyneb adını verdi.

Zeyneb dedi ki: Bir gün Onun huzuruna Cahş kızı Zeyneb girdi. Onun da adı Berre idi. Ona da Zeyneb adını verdi.

 

Diğer tahric: Ebu Davud, 4953

 

 

 

5574-14/6- Bize Amr en-Nakid tahdis etti ... Muhammed b. Amr b. Ata dedi ki: Ben Berre'nin iki kızından dinledim. Ebu Seleme'nin kızı Zeyneb dedi ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bu ismi yasakladı ve bana Berre adı verildi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de: "Siz kendinizi temize çıkarmayın. Allah aranızdan kimin birr ehli (iyi kimseler) olduğunu en iyi bilendir" buyurdu. Bunun üzerine peki ona ne ad verelim diye sordular. O: "Ona Zeyneb adını verin" buyurdu.

 

 

AÇIKLAMA:          (5569) "Ömer'in Asiye (isyankar kadın) adında bir kızı vardı. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona Cemile adını verdi." Diğer hadiste de (5571) "Cuveyriye'nin adı Berre idi. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onun adını Cuveyriye olarak değiştirdi..." Son iki hadiste de (5573-5574) "Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Ebu Seleme'nin kızı Berre'nin adı ile Cahş kızı Berre'nin adını değiştirip onlara Zeyneb adını verdiği ve ayrıca: Kendinizi temize çıkarmayın. Allah aranızdan kimin birr (iyilik ehli) olduğunu en iyi bilendir buyurdu.

 

Bu hadislerin anlamı şudur: Çirkin olan yahut hoş olmayan bir isim güzel bir isim ile değiştirilir. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in ashab-ı kiramdan çok sayıda bir topluluğun isimlerini değiştirdiğine dair pek çok hadis sabit olmuştur. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) her iki türde de ve bu anlamdaki isimlerde değişiklik yapma gerekçesini beyan etmiştir ki bu da tezkiye (kişinin kendisini övüp temize çıkarması) yahut da uğursuzluk duygusuna kapılma (tetayyur) korkusudur.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

4/4- MELİKU'L-EMLAK (MÜLKLERİN SAHİBİ) VE MELİKU'L-MULUK (KRALLAR KRALI) ADINI ALMANIN HARAM KILINDIĞI BABI