|
SAHİH-İ MÜSLİM |
YEMİN |
باب
النهي عن
الحلف بغير
الله تعالى
6- YÜCE ALLAH'TAN
BAŞKASI ADINA YEMİN ETMENİN YASAK OLDUĞU BABI
1 - (1646) وحدثني
أبو الطاهر
أحمد بن عمرو بن
سرح. حدثنا
ابن وهب عن
يونس. ح
وحدثني حرملة بن
يحيى. أخبرنا
ابن وهب.
أخبرني يونس
عن ابن شهاب،
عن سالم بن
عبدالله، عن
أبيه، قال:
سمعت عمر ابن
الخطاب يقول
: قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم (إن الله
عز وجل ينهاكم
أن تحلفوا
بآبائكم(.
قال
عمر: فوالله!
ما حلفت بها
منذ سمعت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم نهى
عنها. ذاكرا
ولا
آثرا.
4230-1/1- Bana
Ebu't-Tahir, Ahmed b. Amr b. Serh de tahdis etti. Bize İbn Vehb, Yunus'dan
tahdis etti. (H.) Bana Harmele b. Yahya da tahdis etti, bize İbn Vehb haber
verdi, bana Yunus, İbn Şihab'dan haber verdi. O Salim b. Abdullah'tan, o
babasından şöyle dediğini rivayet etti: Ömer b. el-Hattab'ı şöyle derken
dinledim: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Şüphesiz aziz ve
celil Allah size babalarınız adına yemin etmenizi yasaklamaktadır"
buyurdu.
Ömer, dedi ki: Allah'a
yemin ederim ki, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bunu yasakladığını
işittiğimden beri ne kendi adıma ne başkası adına bu şekilde yemin etmiş
değilim.
Diğer tahric: Buhari,
6647; Ebu Davud, 3250; Nesai, 3776, 3777; İbn Mace, 2094;
2 - (1646) وحدثني
عبدالملك بن
شعيب بن
الليث. حدثني
أبي عن جدي.
حدثني عقيل بن
خالد. ح
وحدثنا إسحاق
بن إبراهيم
وعبد بن حميد.
قالا: حدثنا
عبدالرزاق.
أخبرنا معمر.
كلاهما عن الزهري،
بهذا
الإسناد،
مثله. غير أن
في حديث عقيل:
ما حلفت بها
منذ سمعت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
ينهى عنها.
ولا
تكلمت بها.
ولم يقل:
ذاكرا ولا آثرا.
4231-2/2- Bana
Abdulmelik b. Şuayb b. el-leys de tahdis etti, bize babam dedemden tahdis etti,
bana Ukeyl b. Halid tahdis etti (H.) Bize İshak b. İbrahim ve Abd b. Humeyd de
tahdis edip, dediler ki: Bize Abdurrezzak tahdis etti, bize Ma'mer haber verdi,
her ikisi Hadesan'dan bu isnad ile aynısını rivayet etti, ancak hadisin
Ukayl’DEN gelen rivayetinde: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem}'in bunu
yasakladığını işittiğimden beri ne bu şekildE yemin ettim ne de bunu söyledim
demiş olmakla birlikte: "Ne kendi adıma ne başkası adına" dememiştir.
(1646) - وحدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة
وعمرو الناقد
وزهير بن حرب.
قالوا: حدثنا
سفيان بن
عيينة عن الزهري،
عن سالم، عن
أبيه، قال:
سمع النبي صلى
الله عليه وسلم
عمر وهو يحلف
بأبيه. بمثل
رواية يونس
ومعمر.
4232- ... /3- Bize Ebu
Bekr b. Ebu Şeybe, Amr en-Nakid ve Zuheyr b. Harb tahdis edip, dedi ki: Bize
Süfyan b. Uyeyne, ez-Hadesan’DEN tahdis etti, o Salim'den, o babasından şöyle
dediğini rivayet etti. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Ömer'in babası adına
yemin ettiğini işitti deyip hadisi Yunus ve Mamer'in rivayeti gibi rivayet
etti.
Diğer tahric: Buhari,
6647 -muallak olarak-; Tirmizi, 1533; Nesai, 3775
3 - (1646) وحدثنا
قتيبة بن
سعيد. حدثنا
ليث. ح وحدثنا
محمد بن رمح
(واللفظ له).
أخبرنا الليث
عن نافع، عن
عبدالله،
عن
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم؛ أنه
أدرك عمر بن
الخطاب في
ركب. وعمر
يحلف بأبيه.
فناداهم رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
(ألا إن الله
عز وجل ينهاكم
أن تحلفوا
بآبائك. فمن
كان حالفا
فليحلف بالله
أو ليصمت).
4233-3/4- Bize Kuteybe b.
Said de tahdis etti, bize Leys tahdis etti (H.) Bize Muhammed b. Rumh da -lafız
ona ait olmak üzere- tahdis etti, bize leys, Nafi'den haber verdi, o
Abdullah'tan, oRasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem}'den rivayet ettiğine
göre Ömer b. el-Hattab'a bir grup binekli ile birlikte yol alırken yetişti.
Ömer (radıyallahu anh) o esnada babası adına yemin ediyordu. Bunun üzerine
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onlara: "Şunu bilin ki aziz ve
Celil Allah size babalarınız adına yemin etmenizi yasaklıyar. Kim yemin
edecekse ya Allah adına yemin etsin yahut sussun" diye nida etti.
Diğer tahric: Buhari,
6108
4 - (1646) وحدثنا
محمد بن
عبدالله بن
نمير. حدثنا
أبي. ح وحدثنا
محمد بن
المثنى. حدثنا
يحيى (وهو
القطان) عن عبيدالله.
ح وحدثني بشر
بن هلال.
حدثنا
عبدالوارث.
حدثنا أيوب. ح
وحدثنا أبو
كريب. حدثنا
أبو أسامة عن
الوليد بن
كثير. ح
وحدثنا ابن
أبي عمر. حدثنا
سفيان عن
إسماعيل بن
أمية. ح
وحدثنا ابن رافع.
حدثنا ابن أبي
فديك. أخبرنا
الضحاك وابن
أبي ذئب. ح
وحدثنا إسحاق
بن إبراهيم
وابن رافع عن
عبدالرزاق،
عن ابن جريج.
أخبرني
عبدالكريم. كل
هؤلاء عن
نافع، عن ابن
عمر. بمثل هذه
القصة. عن
النبي صلى
الله عليه
وسلم.
4234-4/5- Bize Muhammed
b. Abdullah b. Numeyr de tahdis etti, bize babam tahdis etti, (H.) Bize
Muhammed b. el-Müsenna da tahdis etti, bize Yahya -ki o el-Kattan'dır-
Ubeydullah'dan tahdis etti. (H.) Bana Bişr b. Hilal tahdis etti, bize
Abdulvaris tahdis etti, bize Eyyub tahdis etti (H.) Bize Ebu Kureyb de tahdis
etti, bize Ebu Üsame, el-Velid b. Kesir'den tahdis etti, (H.) Bize İbn Ebu Ömer
de tahdis etti, bize Süfyan, İsmail b. Umeyye'den tahdis etti (H.) Bize İbn
Rafi'de tahdis etti, bize İbn Ebu Fudeyk tahdis etti, bize Dahhak ve İbn Ebu
Zi'b haber verdi (H.) Bize İshak b. İbrahim ve İbn Rafi', Abdurrezzak’DAN
tahdis etti, o İbn Cureyc'den rivayet etti, bana Abdulkerim haber verdi,
bunların hepsi Nafi'den, o İbn Ömer'den, o Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'den bu olayı aynen rivayet etti.
Diğer tahric: Bunu
yalnız Müslim rivayet etmiştir; İshak b. İbrahim'in rivayetini Ebu Davud, 3249
(1646) - وحدثنا
يحيى بن يحيى
بن أيوب
وقتيبة وابن
حجر (قال يحيى
ابن يحيى:
أخرنا. وقال
الآخرون: حدثنا
إسماعيل) (وهو
ابن جعفر) عن
عبدالله بن
دينار؛ أنه
سمع ابن عمر
قال : قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم (من كان
حالفا فلا
يحلف إلا
بالله). وكانت
قريش تحلف
بآبائها. فقال
(لا تحلفوا
بآبائكم).
4235- .. ./6- Bize Yahya
b. Yahya, Yahya b. Eyyub, Kuteybe ve İbn Hucr da tahdis etti. Yahya b. Yahya,
bize İsmail haber verdi derken diğerleri tahdis etti -ki o İsmail b. Cafer'dir-
o Abdullah b. Dinar'dan rivayet ettiğine göre İbn Ömer'i şöyle derken dinlemiştir:
Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kim yemin edecekse ancak Allah
adına yemin etsin" buyurdu. Kureyşliler ise babaları adına yemin
ederlerdi. Bu sebeple de: "Babalarınızın adına yemin etmeyin"
buyurdu.
Diğer tahric: Buhari,
3836; Nesai, 3773
AÇIKLAMA: (4230)
"Şüphesiz Allah sizlere babalarınızın adına yemin etmenizi
yasaklamaktadır. .. " (daha sonra gelecek olan) bir rivayette de (4238)
''tağUtlar adına da babalarınız adına da yemin etmeyin" buyurmaktadır.
İlim adamları der ki:
Yüce Allah'tan başkası adına yemin etmenin yasaklanışındaki hikmet şudur: Yemin
etmek, adı anılarak yemin edileni tazim etmeyi gerektirmektedir. Azamet ise
gerçek manada yüce Allah'a özgüdür. Hiçbir şekilde başkası ona benzetilemez.
Nitekim İbn Abbas'dan: "Allah adına yüz defa yemin edip günaha düşmek
benim için başkası adına doğru olarak yemin etmekten daha hayırlıdır"
dediği rivayet edilmiştir. Eğer hadis Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Babası adına yemin olsun ki eğer söylediğinde sadakatla durursa iflah olur"
buyruğuna aykırıdır denilecek olursa bunun cevabı şudur: Bu söz, yemin kash
olmaksızın dilden dökülen bir sözdür. Eğer şanı yüce Allah: "saf saf
duranlara" (Saffat, 1); "Saçıp savuranlara" (Zariyat, 1);
"Tura andolsun" (Tur, 1); "Yıldıza andolsun" buyruklarında
olduğu gibi yarattıklarına yemin etmiş bulunmaktadır denilecek olursa buna da
şöyle cevap verilir: Yüce Allah mahlukah arasından -şan ve şerefine dikkat
çekmek maksadı ile- neye dilerse ona yemin eder.
Ömer (r.a.)'ın:
"Kendi adıma da başkası adına da yemin etmedim" sözü yani ben bu sözü
kendi adıma da söylemedim, başkası adına da yemin etmedim demektir.
Bu hadis-i şerifte yüce
Allah'ın adına ve bütün sıfatlarına yemin etmenin mübah olduğu anlaşılmaktadır.
Bu üzerinde icma edilmiş bir husustur. Aynı zamanda bu hadis, şanı yüce
Allah'ın isim ve sıfatlarından başkası ile yemin etmeyi yasaklamayı ihtiva
etmektedir. Bu şekilde bir yemin bizim mezhep alimlerimize göre haram değil
mekruhtur.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
7- LAT VE UZZA
ADINA YEMİN EDEN BİR KİMSE ''LA İLAHE İLLALLAH'' DEYİVERSİN BABI