|
SAHİH-İ MÜSLİM |
SÜT EMME |
7/31- YAŞI BÜYÜK
KİMSENiN SÜT EMMESİ BABI
3585-26/1- Bize Amr
en-Nakid ve İbn Ebu Ömer tahdis edip dedi ki: Bize Süfyan b. Uyeyne,
Abdurrahman b. el-Kasım'dan tahdis etti, o babasından, o Aişe’DEN şöyle
dediğini rivayet etti: Suheyl kızı Sehle, Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e
gelerek: Ey Allah'ın Rasulü! Ben Ebu Huzeyfe'nin azadlısı Salim'in (bulunduğum
yere) girmesinden dolayı Ebu Huzeyfe'nin yüzünde hoşlanmadığını(n
belirtilerini) görüyorum, dedi. Bunun üzerine Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "Onu emzir" buyurdu. Sehle: Onu nasıl emzirebilirim? O büyük
bir adamdır, dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de gülümseyerek:
"Ben onun büyük bir
adam olduğunu biliyorum" buyurdu.
Amr hadisi rivayetinde:
"O Bedir'e katılmıştı" ibaresini ekledi. İbn Ebu Ömer'in rivayetinde
de Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) güldü, denilmektedir.
Diğer tahric: Nesai,
3320; İbn Mace, 1943;
3586-27/2- Bize İshak b.
İbrahim el-Hanzali ve Muhammed b. Ebu Ömer birlikte es-Sakafi’DEN tahdis etti.
İbn Ebu Ömer dedi ki: Bize Abdülvehhab es-Sakafi, Eyyub'dan tahdis etti, o İbn
Ebu Muleyke'den, o Kasım'dan, o Aişe'den rivayet ettiğine göre Ebu Huzeyfe'nin
azadlısı Salim, Ebu Huzeyfe ve eşi ile beraber evlerinde kalıyordu. Bir gün
-Süheyl'in kızını kastederek- Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e gelip:
Şüphesiz ki Salim erkeklerin ulaştığı yaşa kadar ulaştı, erkeklerin akıllarının
erdiklerine onun da aklı eriyor. Üstelik o bulunduğumuz yere de girip çıkıyor.
Ben bundan dolayı Ebu Huzeyfe'nin içinden bir parça rahatsız olduğunu
düşünüyorum dedi. Bunun üzerine Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ona:
"Onu emzir, sen ona haram olursun ve Ebu Huzeyfe'nin içindeki menfi
duygular gider" buyurdu. Geri döndü, kendisi:
Ben onu emzirdim, bunun
neticesinde de Ebu Huzeyfe'nin nefsindeki menfi duygular da gitti.
Diğer tahric: Nesai,
3322, 3323
AÇIKLAMA: Müslim,
Ebu Huzeyfe'nin zevcesi Suheyl kızı Sehle'yi ve onun adam olmuş Salim'e süt
emzirmesini zikretmektedir.
İlim adamları bu mesele
hakkında ihtilaf etmişlerdir. Aişe ve Davud küçük çocuğun süt emmesi sebebi ile
sabit olduğu gibi büluğa ermiş kimsenin de süt emmesi ile süt emmenin haramlığı
sabit olur demişlerdir. Ashab ve tabiin ile İslam ülkesinin çeşitli ilim
adamlarının oluşturduğu diğer alimler ise şu zamana kadar iki seneden önce süt
emzirilmediği sürece süt emme haramlığı sabit olmaz demişlerdir. Ancak Ebu
Hanife istisna olarak ikibuçuk yıl, Züfer üç yıl demiştir. Malik’DEN ise iki
yıl birkaç gün dediği rivayet edilmiştir. Cumhur yüce Allah'ın: "Anneler
çocuklarını -emmeyi tamamlamak isteyen kimseler için- iki tam yıl
emzirirler" (Bakara, 233) buyruğunu ve Müslim'in bundan sonra zikredeceği:
(3591) "Süt emmek ancak açlıktan dolayıdır" hadisini ve meşhur daha
başka hadisleri delil gösterirler. Sehle ile ilgili bu hadisi de ona ve Salim'e
özel bir hadis olarak yorumlarlar. Ayrıca Müslim, Um Seleme'den de Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in diğer zevcelerinden de bu hususta Aişe
(radıyallahu anha)'ya muhalefet ettiklerini rivayet etmiştir. Allah en iyi
bilendir.
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in: "Onu emzir" buyurması ile ilgili olarak Kadı
lyaz şunları söylemektedir: Muhtemelen göğsünden süt sağdıktan sonra onun
memesine dokunmaksızın ve tenleri birbirlerine değmeksizin sütünü içmiştir.
Kadı lyaz'ın bu açıklaması güzel bir açıklamadır. Ayrıca büyük kimsenin süt
emme gibi bir özelliği tanındığı gibi ihtiyaç dolayısıyla dokunmasının af
edilmiş olma ihtimali de vardır. Allah en iyi bilendir.
3587- Bize İshak b.
İbrahim ve Muhammed b. Rafi' -ki lafız İbn Rafi'ye ait olmak üzere- tahdis
etti. Dedi ki: Bize Abdürrezzak tahdis etti, bize İbn Cüreyc haber verdi, bize
İbn Ebi Muleyke'nin haber verdiğine göre el-Kasım b. Muhammed b. Ebi Bekir
kendisine şunu haber verdi: Aişe kendisine haber verdiğine göre Süheyl b.
Amr'ın kızı Sehle, Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e gelerek: Ey Allah'ın
Rasulü! Salim -bununla Ebu Huzeyfe'nin azadlısı Salim'i kastediyordu- evimizde
bizimle beraber kalıyor. Artık o erkeklerin geldiği yaşa geldi. Erkeklerin
bildiklerini bilir oldu, dedi. Allah Rasulü: "Onu emzir, ona haram
olursun" buyurdu.
İbn Ebu Muleyke dedi ki:
Ben bir sene ya da ona yakın bir süre -onu büyük görerek- tahdis etmeden
bekledim. Sonra el-Kasım ile karşılaştım. Ona: Sen bana bir hadis nakletmiştin
ama ben hala onu kimseye tahdis etmedim, dedim. O hangisidir? dedi. Ben de ona
haber verince o: Sen bunu benden tahdis et, çünkü onu bana Aişe haber vermişti,
dedi.
AÇIKLAMA: "Bir
sene yahut ona yakın bir süre onu büyük gördüğümden ötürü onu tahdis etmeden
durdum." Bu lafız (onu büyük gördüğümden anlamındaki) "ve
hibtuhu" lafzı- bazı nüshalarda bu şekilde heybet'ten gelen bir lafız
olarak kaydedilmiştir. Heybet ise büyük görmek, ta'zim etmek demektir. Bazı
nüshalarda ise rahbet (korku)den gelen bir kelime olarak re harfi ile
"rahibtuhu: ondan korktuğundan" diye kaydedilmiştir. Bu ise he harfi
kesreli, be harfi sakin, te harfi ötreli okunur. Kadı Iyaz ve başkaları ise
bunu he harfi sakin, be fethalı ve te harfi mansub olarak "rahbetehu: bana
verdiği korku dolayısıyla" diye zaptetmişlerdir. Kadı Iyaz, bu ise harf-i
cer düşürüldüğü için nasb edilmiştir. Ama birinci zaptediş daha güzeldir, diğer
nüshalara uygun olan da odur, demiştir.
3588-29/3- Bize Muhammed
b. el-Müsenna da tahdis etti, bize Muhammed b. Cafer tahdis etti, bize Şu'be,
Humeyd b. Nafi'den tahdis etti, o Um Seleme'nin kızı Zeyneb'den şöyle dediğini
rivayet etti: Um Seleme, Aişe (radıyallahu anha)'ya: Gerçek şu ki senin
huzuruna benim yanıma girmesinden hoşlanmadığım büluğa yakın genç bir çocuk
girebiliyor dedi. Bunun üzerine Aişe: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
sana örnek değil mi dedi ve şöyle devam etti: Ebu Huzeyfe'nin hanımı: Ey
Allah'ın Rasulü! Salim bir adam olduğu halde yanıma giriyor. Bundan dolayı Ebu
Huzeyfe de içten içe rahatsız oluyor dedi. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): "Senin yanına girebilmesi için onu emzir" buyurdu.
Diğer tahric: Nesai,
3319
AÇIKLAMA: "Senin
yanına büluğa yaklaşmış bir çocuk giriyor." Eyfe'; büluğa yaklaşmış ama
henüz baliğ olmamış demektir. Çoğulu fe harfinden sonra elif ile
"eyfa'" diye gelir. Allah en iyi bilendir.
3589-30/5- Bana
Ebu't-Tahir ve Harun b. Said el-Eyli -lafız Harun'a ait olmak üzere- tahdis
edip dedi ki: Bize İbn Vehb tahdis etti, bana Mahreme b. Bukeyr babasından
şöyle dediğini tahdis etti: Ben Humeyd b. Nafi'i şöyle derken dinledim: Ebu
Seleme'nin kızı Zeyneb'i şöyle derken dinledim:
Nebi (Sallallahu aleyhi
ve Sellem)'in zevcesi Um Seleme'yi Aişe'ye: Allah'a yemin ederim artık süt emme
ihtiyacı kalmamış bir çocuğun beni görmesi hoşuma gitmez derken dinledim. Aişe:
Neden? Suheyl kızı Sehle Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına
gelip: Ey Allah'ın Rasulü! Allah'a yemin ederim ki ben Salim'in (yanıma)
girmesinden dolayı Ebu Huzeyfe'nin yüzünden rahatsız olduğunu görüyorum dedi.
Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) de: "Ona süt emzir" buyurdu.
Sehle: O sakallı birisidir deyince Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Onu
emzir, bundan dolayı Ebu Huzeyfe'nin yüzündeki o hal kaybolacaktır"
buyurdu dedi.
Sonra Sehle dedi ki:
Allah'a yemin olsun ki (ondan sonra) Ebu Huzeyfe'nin o tanıdığım ifadesini (bir
daha) görmedim.
3590-31/6- Bana
Abdulmelik b. Şuayb b. el-leys tahdis etti, bana babam dedemden tahdis etti,
bana Ukayl b. Halid, İbn Şihab'dan şöyle dediğini tahdis etti: Bana Ebu Ubeyde
b. Abdullah b. Zem'a'nın haber verdiğine göre annesi Ebu Seleme'nin kızı Zeyneb
kendisine şunu haber verdi: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in zevcesi Um
Seleme: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in sair zevceleri O şekilde süt
emmek sebebi ile kimsenin yanlarına girmesini kabul etmediler ve Aişe'ye:
Allah'a yemin olsun ki biz bunun ancak Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in Salim'e özel olarak verdiği bir ruhsat olduğunu görüyoruz.
Dolayısıyla böyle bir süt emme sebebi ile hiçbir kimse bizim bulunduğumuz yere
giremez ve bizi göremez, dediler.
Diğer tahric: Nesai,
3325; İbn Mace, 1947 -buna yakın-
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
8/32- SÜT EMMEK
(AKRABALIĞI) ANCAK AÇLIKTAN DOLAYI SABİT OLUR BABI