SAHİH-İ MÜSLİM

CENAZE

 

باب فيمن يثنى عليه خير أو شر من الموتى.

20- HAKKINDA HAYIRLA SÖZ EDİLİP ÖVÜLEN YA DA ŞER İLE SÖZ EDİLEN ÖLÜLERİN DURUMU BABI

 

وحدثنا يحيى بن أيوب وأبو بكر بن أبي شيبة وزهير بن حرب وعلي بن حجر السعدي. كلهم عن ابن علية (واللفظ ليحيى) قال: حدثنا ابن علية. أخبرنا عبدالعزيز بن صهيب عن أنس بن مالك. قال:

 مر بجنازة فأثنى عليها خيرا. فقال نبي الله صلى الله عليه وسلم "وجبت وجبت وجبت". ومر بجنازة فأثنى عليها شرا. فقال نبي الله صلى الله عليه وسلم "وجبت وجبت وجبت". قال عمر: فدى لك أبي وأمي ! مر بجنازة فأثنى عليها خيرا فقلت: وجبت وجبت وجبت. ومر بجنازة فأثنى عليها شرا فقلت: وجبت وجبت وجبت ؟ فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم "من أثنيتم عليه خيرا وجبت له الجنة. ومن أثنيتم عليه شرا وجبت له النار. أنتم شهداء الله في الأرض. أنتم شهداء الله في الأرض. أنتم شهداء الله في الأرض ."

 

2197- Bize Yahya b. Eyyub, Ebu Bekr b. Ebi Şeybe, Zuheyr b. Harb ve Ali b. Hucr es-Sa'dı de birlikte İbn Uyeyne'den tahdis etti. Lafız Yahya'nın olmak üzere o dedi ki: Bize İbn Uyeyne tahdis etti. Bize Abdulaziz b. Suhayb, Enes b. Malik'den şöyle dediğini haber verdi: Bir cenaze geçirildi, ondan hayırla söz edildi. Allah'ın Nebi'si Bunun üzerine: "Vacip oldu, vacip oldu, vacip oldu" dedi. Bir başka cenaze geçirildi, ondan da şer ile söz edildi. Bu sefer Allah'ın Nebi'si (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Vacip oldu, vacip oldu, vacip oldu" buyurdu.

 

Ömer: Babam anam sana feda olsun. Bir cenaze geçirildi, ondan hayırla söz edildi, sen: "Vacip oldu, vacipoldu, vacip oldu" dedin. Sonra bir başka cenaze geçirildi, ondan da kötü bir şekilde söz edilince yine: "Vacip oldu, vacip oldu, vacip oldu" buyurdun, dedi.

 

Bunun 'üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kendisinden hayırla söz ettiğiniz kimseye cennet vacip oldu. Kendisinden kötü olarak söz ettiğiniz kişiye de cehennem vacip oldu. Sizler Allah'ın yeryüzündeki şah itlerisin iz. Sizler Allah'ın yeryüzündeki şahitlerisiniz. Sizler Allah'ın yeryüzündeki şahitlerisiniz" buyurdu.

 

Diğer tahric: Nesai, 1931

 

 

وحدثني أبو الربيع الزهراني. حدثنا حماد (يعني ابن زيد). ح وحدثني يحيى بن يحيى. أخبرنا جعفر بن سليمان. كلاهما عن ثابت، عن أنس. قال:

 مر على النبي صلى الله عليه وسلم بجنازة. فذكر بمعنى حديث عبدالعزيز عن أنس. غير أن حديث عبدالعزيز أتم.

 

2198- Bana Ebu Rabi ez-Zehani de tahdis etti, bize Hammad yani b. Zeyd tahdis etti (H.) Bana Yahyab. Yahya da tahdis etti, bize Cafer b. Süleyman haber verdi, ikisi Sabit'ten, o Enes'den şöyle dediğini rivayet etti: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanından bir cenaze geçirildi, dedi. Sonra Abdulaziz'in Enes'ten diye naklettiği hadis ile aynı manada hadisi zikretti. Ancak Abdulazİi'in hadisi rivayeti daha tamdır.

 

 

Diğer tahric: Ebu Rabi ez-Zehrani'nin rivayetini Buhari, 2642; İbn Mace, 1491;

Yahya b. Yahya'nın rivayetini de yalnız Müslim rivayet etmiştir

 

AÇIKLAMA:          "Bir cenaze geçirildi, ondanhayırla söz edildi... Siz Allah'ın yeryüzündekişahitlerisiniz." Hadis bu şekilde bütün asıl nüshalarda "vacip oldu" lafzı her dört yerde de üçer defa zikredilerek geçmiştir. "Sizler Allah'ın yeryüzündeki şahitlerisiniz" ibaresi de üç defa tekrar edilmiştir.

 

Hadisteki "ondan hayırla söz edildi, ondan şer ile (kötü bir surette) söz edildi" ibaresi bu şekilde bazı asıl nüshalarda "hayır ve şer" anlamındaki lafızlar nasb ile zikredilmiştir. Bu cer edatının düşürülmesi sebebi ile nasb edilmiştir. Bazı asıl nüshalarda ise merfudur.

Hadiste iyice bellenmesi ve daha etkileyici olması için önemsenen sözlerin tekrar edilerek söylenmesinin müstehab olduğu hükmü anlaşılmaktadır. Hadisin anlamı ile ilgili olarak ilim adamlarının iki görüşü bulunmaktadır:

 

1. Fazilet sahibi olup kendisinden hayırla söz edilen kimse hakkındaki bu övgü, o kişinin hayatta iken yaptığı fiillere uygun idi. Bundan dolayı o kişi cennet ehlinden olur. Eğer kişi böyle değilse bu hadis ile kastedilen kişi o olamaz.

 

2. Sahih ve tercih edilen görüş olup genel ve mutlak olarak kabul edilmiş ve ölüp de yüce Allah'ın insanlara yahut da onların büyük çoğunluğuna ondan hayırla söz etmeyi ilham ettiği kimse hakkında bu ha.! onun cennetliklerden olduğuna delil olur. Onun amellerinin bunu gerektirecek düzeyde olup olmaması arasında bir fark yoktur. Eğer fiilleri cennetlik olmasını gerektirmeyecek türden ise cezaya uğratılmak onun için kesin bir akıbet olmaz. Aksine böyle bir kimse ilahi meşiete bağlı bir durumdadır. Eğer yüce Allah insanlara o kişi hakkında iyilikle söz etmeyi ilham etmiş ise biz bunu şanı yüce Allah'ın ona mağfiret etmeyi dilemiş olduğuna delil kabul ederiz. Böylelikle o kişiden övgü ile söz etmenin faydası da ortaya çıkmış olur.

"Vacip oldu" ile "siz Allah'ın şahitlerisiniz" buyruklarına gelince; eğer bu şahitliğin ancak amellerinin cennetlik olmasını gerektirmesi halinde ona faydası olacaksa kişiden övgü ile söz etmenin bir faydası, bir anlamı olmaz. Halbuki Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bu övgünün bir faydasının olduğunu tesbit etmiş bulunmaktadır.

 

Şayet, cenazeden şer ve kötü bir şekilde söz etme imkanı onlara nasıl verildi, halbuki Buhari' deki ve başka kaynaklardaki sahih hadiste ölülerden kötü bir şekilde söz etmek yasaklanmış bulunmaktadır, denilecek olursa şöyle cevap verilir: Ölülerden kötü bir şekilde söz etme yasağı münafık ve kafir olmayan kimseler ile açıktan açığa fasıklık etmeyen ya da bir bid'at işlemeyen kimseler hakkındadır. Bu gibi kimselerin izledikleri yoldan, onların izinden gidip onlara uymaktan, onların ahlakı ile ahlaklanmaktan sakındırmak için kötülükle ve şer ile anılmalan haram değildir. Bu hadis ise münafıklık ya da sözünü ettiğimiz benzeri bir hususla ün kazanmış olan bir kimseden kötü bir şekilde söz ettikleri şeklinde açıklanır. Bu husustaki itiraza verilecek doğru cevap budur.

 

Bu hadis ile ölülerden kötü bir şekilde söz etmeyi yasaklayan hadisin bir arada cer ve telif edilmesine gelince ben Bunun anlamını delilleri ile birlikte el-Ezkar adlı kitabımda genişçe açıklamış bulunuyorum.

 

"Ondan kötülükle söz edildi." Dil bilginleri der ki: Sena (tercümede: söz etmek) hayır hakkında kullanılmakla birlikte kötülük hakkında kullanılmaz. Meşhur olan budur. Ancak bu lafız şaz olarak şer ve kötülük hakkında da kullanılır. Şayet "nesa" denilip nun harfi se'den önce söylenip sonunda da hemze bulunmaz ise özel olarak şer ve kötülük hakkında kullanılır. Ama burada nun'dan önce se harfi ve sonu hemze ile şer hakkında söz arasındaki cinas sebebi ile mecazen kullanılmıştır. Yüce Allah'ın: "Bir kötülüğün cezası da bir kötülüktür" (Şura, 40); "Onlarla mekr ettiler (hile yapıp tuzak kurdular) Allah da mekr etti." (Ali İmran, 54) buyruklarında olduğu gibi.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

21- KENDİSİ RAHAT EDEN VE KENDİSİNDEN RAHATA ERİLEN KİMSE HAKKINDA BİR BAB