SAHİH-İ MÜSLİM

SALAT

 

باب فضل الجلوس في مصلاه بعد الصبح، وفضل المساجد

105- SABAH NAMAZINDAN SONRA NAMAZ KILDIĞI YERDE OTURMANIN FAZİLETİ VE MESCİDLERİN FAZİLETİ BABI

 

حدثنا أحمد بن عبدالله بن يونس. حدثنا زهير. حدثنا سماك. ح وحدثنا يحيى بن يحيى (واللفظ له) قال: أخبرنا أبو خيثمة عن سماك بن حرب. قال:

 قلت لجابر بن سمرة: أكنت تجالس رسول الله صلى الله عليه وسلم؟ قال: نعم. كثيرا. كان لا يقوم من مصلاه الذي يصلي فيه الصبح أو الغداة حتى تطلع الشمس. فإذا طلعت الشمس قام. وكانوا يتحدثون. فيأخذون في أمر الجاهلية. فيضحكون ويتبسم.

 

1523- Bize Ahmed b. Abdullah b. Yunus tahdis etti. Bize Zuheyr tahdis etti, bize Simak tahdis etti (H). Bize -lafız kendisine ait olmak üzereYahya b. Yahya tahdis edip dedi ki: Bize Ebu Hayseme, Simak b. Harb'den şöyle dediğini haber verdi: Cabir b. Semura'ya: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte oturur muydun? dedim. O, evet pek çok, dedi (ve şöyle devam etti): O sabah namazını kıldığı namazgahından güneş doğuncaya kadar kalkmazdı. Güneş doğdu mu kalkardı. Ashab birbirleriyle konuşurlar ve cahiliye dönemindeki bazı hususlardan da söz ederlerdi. Onlar gülerdi, kendisi ise sadece tebessüm ederdi.

 

Diğer tahric: Müslim, 5989; Ebu Davud, 1294 -muhtasar-; Nesai, 1357

 

 

وحدثنا أبو بكر بن أبي شيبة. حدثنا وكيع عن سفيان. قال أبو بكر: وحدثنا محمد بن بشر عن زكرياء. كلاهما عن سماك، عن جابر بن سمرة؛ أن النبي صلى الله عليه وسلم:

 كان إذا صلى الفجر جلس في مصلاه حتى تطلع الشمس حسنا.

 

1524- Bize Ebu Bekr b. Ebi Şeybe de tahdis etti. Bize Veki', Süfyan'dan tahdis etti. Ebu Bekr dedi ki: Bize Muhammed b. Bişr de Zekeriyya'dan tahdis etti. İkisi (Süfyan ile birlikte) Simak'dan, o Cabir b. Semura'dan rivayet ettiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) sabah namazını kıldıktan sonra güneş güzel bir şekilde çıkıncaya kadar namazgahında otururdu.

 

Diğer tahric: Veki'in Süfyan'dan rivayetini Ebu Davud, 4580'de; Simak'ın Cabir b. Semura'dan rivayetini ise yalnız Müslim rivayet etmiştir

 

 

وحدثنا قتيبة وأبو بكر بن أبي شيبة. قالا: حدثنا أبو الأحوص. ح قال وحدثنا ابن المثنى وابن بشار. قالا: حدثنا محمد بن جعفر. حدثنا شعبة. كلاهما عن سماك، بهذا الإسناد. ولم يقولا: حسنا.

 

1525- Bize Kuteybe ve Ebu Bekr b. Ebi Şeybe de tahdis edip dediler ki: Bize Ebu'l-Ahvas tahdis etti (H). Dedi ki: Bize İbnu'l-Müsenna ve İbn Beşşar da tahdis edip dediler ki: Bize Muhammed b. Cafer tahdis etti, bize Şu'be tahdis etti. İkisi Simak'dan bu isnat ile rivayet ettiler ve "güzelce (iyice)" demediler.

 

 

Diğer tahric: Kuteybe'nin rivayetini Tirmizi, 585; Nesai, 1356

İbnu'lMüsenna'nın rivayetini ise yalnız Müslim rivayet etmiştir

 

AÇIKLAMA:          Bu babta Cabir b. Semura'nın rivayet ettiği hadis vardır. Başlıktaki manası ile gayet açıktır.

 

(1524) "Güneş güzelce doğuncaya kadar" güzelce, iyice doğup yükselmesi demektir. Bu hadisten ayrıca gülmenin ve gülümsemenin caiz olduğu hükmü anlaşılmaktadır. 

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

ALLAH NEZDİNDE EN SEVİLEN BELDELER ORANIN MESCİDLERİDİR DİYE GELEN RİVAYET BABI