SAHİH-İ MÜSLİM |
SALAT |
باب فضل
الجلوس في
مصلاه بعد
الصبح، وفضل
المساجد
105- SABAH NAMAZINDAN
SONRA NAMAZ KILDIĞI YERDE OTURMANIN FAZİLETİ VE MESCİDLERİN FAZİLETİ BABI
حدثنا
أحمد بن
عبدالله بن
يونس. حدثنا
زهير. حدثنا
سماك. ح
وحدثنا يحيى
بن يحيى (واللفظ
له) قال:
أخبرنا أبو
خيثمة عن سماك
بن حرب. قال:
قلت
لجابر بن
سمرة: أكنت
تجالس رسول
الله صلى الله
عليه وسلم؟
قال: نعم.
كثيرا. كان لا
يقوم من مصلاه
الذي يصلي فيه
الصبح أو
الغداة حتى تطلع
الشمس. فإذا
طلعت الشمس
قام. وكانوا
يتحدثون.
فيأخذون في
أمر الجاهلية.
فيضحكون
ويتبسم.
1523-
Bize Ahmed b. Abdullah b. Yunus tahdis etti. Bize Zuheyr tahdis etti, bize
Simak tahdis etti (H). Bize -lafız kendisine ait olmak üzereYahya b. Yahya
tahdis edip dedi ki: Bize Ebu Hayseme, Simak b. Harb'den şöyle dediğini haber
verdi: Cabir b. Semura'ya: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile
birlikte oturur muydun? dedim. O, evet pek çok, dedi (ve şöyle devam etti): O
sabah namazını kıldığı namazgahından güneş doğuncaya kadar kalkmazdı. Güneş
doğdu mu kalkardı. Ashab birbirleriyle konuşurlar ve cahiliye dönemindeki bazı
hususlardan da söz ederlerdi. Onlar gülerdi, kendisi ise sadece tebessüm
ederdi.
Diğer tahric: Müslim,
5989; Ebu Davud, 1294 -muhtasar-; Nesai, 1357
وحدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة.
حدثنا وكيع عن
سفيان. قال
أبو بكر:
وحدثنا محمد
بن بشر عن
زكرياء.
كلاهما عن سماك،
عن جابر بن
سمرة؛ أن
النبي صلى
الله عليه
وسلم:
كان
إذا صلى الفجر
جلس في مصلاه
حتى تطلع الشمس
حسنا.
1524-
Bize Ebu Bekr b. Ebi Şeybe de tahdis etti. Bize Veki', Süfyan'dan tahdis etti. Ebu
Bekr dedi ki: Bize Muhammed b. Bişr de Zekeriyya'dan tahdis etti. İkisi (Süfyan
ile birlikte) Simak'dan, o Cabir b. Semura'dan rivayet ettiğine göre Nebi
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) sabah namazını kıldıktan sonra güneş güzel bir
şekilde çıkıncaya kadar namazgahında otururdu.
Diğer tahric: Veki'in
Süfyan'dan rivayetini Ebu Davud, 4580'de; Simak'ın Cabir b. Semura'dan
rivayetini ise yalnız Müslim rivayet etmiştir
وحدثنا
قتيبة وأبو
بكر بن أبي
شيبة. قالا:
حدثنا أبو
الأحوص. ح قال
وحدثنا ابن
المثنى وابن بشار.
قالا: حدثنا
محمد بن جعفر.
حدثنا شعبة.
كلاهما عن
سماك، بهذا
الإسناد. ولم
يقولا: حسنا.
1525- Bize Kuteybe ve
Ebu Bekr b. Ebi Şeybe de tahdis edip dediler ki: Bize Ebu'l-Ahvas tahdis etti
(H). Dedi ki: Bize İbnu'l-Müsenna ve İbn Beşşar da tahdis edip dediler ki: Bize
Muhammed b. Cafer tahdis etti, bize Şu'be tahdis etti. İkisi Simak'dan bu isnat
ile rivayet ettiler ve "güzelce (iyice)" demediler.
Diğer tahric:
Kuteybe'nin rivayetini Tirmizi, 585; Nesai, 1356
İbnu'lMüsenna'nın
rivayetini ise yalnız Müslim rivayet etmiştir
AÇIKLAMA: Bu babta
Cabir b. Semura'nın rivayet ettiği hadis vardır. Başlıktaki manası ile gayet
açıktır.
(1524) "Güneş
güzelce doğuncaya kadar" güzelce, iyice doğup yükselmesi demektir. Bu
hadisten ayrıca gülmenin ve gülümsemenin caiz olduğu hükmü
anlaşılmaktadır.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
ALLAH NEZDİNDE EN
SEVİLEN BELDELER ORANIN MESCİDLERİDİR DİYE GELEN RİVAYET BABI