|
SAHİH-İ MÜSLİM |
SALAT |
باب
جواز أذان
الأعمى إذا
كان معه بصير
5- BERABERİNDE GÖREN
BİRİSİ BULUNMASI HALİNDE GÖZLERİ GÖRMEYEN KİMSENİN EZAN OKUMASININ CAİZ OLDUĞU
BABI
حدثني
أبو كريب محمد
بن العلاء
الهمداني. حدثنا
خالد (يعني
ابن مخلد) عن
محمد بن جعفر.
حدثنا هشام عن
أبيه، عن
عائشة؛ قالت: كان ابن أم
مكتوم يؤذن
لرسول الله
صلى الله عليه
وسلم، وهو
أعمى.
843-
Bana Ebu Kureyb Muhammed b. Ala el-Hemdani
tahdis etti. Bize Halid -yani b. Mahled- Muhammed b. Cafer'den tahdis etti.
Bize Hişam babasından tahdis etti. O Aişe'den
şöyle dediğini nakletti: İbn Ümmü Mektum gözleri görmeyen birisi olduğu halde
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e ezan okurdu.
Diğer tahric: Yalnız
Müslim tahric etti.
وحدثنا
محمد بن سلمة
المرادي.
حدثنا
عبدالله بن
وهب عن يحيى
بن عبدالله
وسعيد بن
عبدالرحمن،
عن هشام، بهذا
الإسناد،
مثله.
844-
Bize Muhammed b. Seleme el-Muradi de tahdis etti. Bize Abdullah b. Vehb, Yahya
b. Abdullah ile Said b. Abdurrahman'dan tahdis etti. Onlar Hişam'dan bu isnad
ile aynısını rivayet etti,
Diğer tahric: Ebu
Davud, 535
AÇIKLAMA: Bu babta
Aişe (r.anha)'nın: "İbn Ümmü Mektum gözleri görmeyen birisi olduğu halde
Resulullah'a ezan okurdu" hadisi yer almaktadır. Bu hadisten çıkartılacak
hükümlerin büyük bir bölümü bundan önceki babta geçti.
Bu babtan kasıt ise
şudur: Gözleri görmeyen kimsenin ezan okuması sahihtir ve beraberinde gözleri
gören birisi bulunması halinde kerahet sözkonusu olmaksızın caizdir. Nitekim
Bilal ve İbn Ümmü Mektum böyle idi. Mezhep alimlerimiz der ki: Gözleri görmeyen
bir kimsenin tek başına müezzin olması mekruhtur. Allah en iyi bilendir.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: