|
SAHİH-İ MÜSLİM |
TAHARE |
باب خروج
الخطايا مع
ماء الوضوء
11- ABDEST SUYU İLE
BİRLİKTE GÜNAHLARIN ÇIKMASI BABI
32 - (244) حدثنا
سويد بن سعيد
عن مالك بن
أنس. ح وحدثنا
أبو الطاهر.
واللفظ له.
أخبرنا
عبدالله بن
وهب عن مالك
بن أنس، عن
سهيل بن أبي
صالح، عن أبيه،
عن أبي هريرة؛
أن رسول الله
صلى الله عليه
وسلم قال "إذا
توضأ العبد
المسلم (أو
المؤمن) فغسل
وجهه، خرج من
وجهه كل خطيئة
نظر إليها
بعينيه مع
الماء (أو مع
آخر قطر
الماء) فإذا
غسل يديه خرج
من يديه كل
خطيئة كان
بطشتها يداه
مع الماء (أو
مع آخر قطر
الماء) فإذا
غسل رجليه
خرجت كل خطيئة
مشتها رجلاه
مع الماء (أو
مع آخر قطر
الماء) حتى
يخرج نقيا من
الذنوب".
576- Bize Suveyd b. Said Malik b. Enesten rivayet etti. H. Bize Ebu't-Tahir'de
rivayet etti. Bu lafız onundur. (Dediki)
: Bize Abdullah b. Vehb, Malik b. Enes'ten, o da
Süheyl b. Ebi Salih'ten, o da babasından, o da Ebu Hureyre'den naklen haber verdiki:
Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) şöyle demiş: Müslim yahut mu'min bir kul abdest alır da yüzünü yıkarsa, gözleri ile
baktığı her günah suyla yahut suyun son damlası ile yüzünden çıkar. Ellerini yıkadığı vakit ellerinin tuttuğu her günah su ile
yahut suyun son damlası ile beraber ellerinden çıkar; ayaklarını yıkadığı vakit
ayaklarının yürüyerek işlediği her günah su ile yahut suyun son damlasiyle birlikte çıkar. Nihayet o kul günahlardan temiz
pak olup çıkar» buyurdular.
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) «mu'min mi» dedi «müslimmi» ve keza, «suyla birliktemi» yoksa «suyun son
damlası» ile, birliktemi» buyurdu bu cihetlerde ravî şek etmiştir.
Diğer tahric: Tirmizi, 2; Tuhfetu'l-Eşraf, 12742
33 - (245) حدثنا
محمد بن معمر
بن ربعي
القيسي. حدثنا
أبو هشام
المخزومي، عن
عبدالواحد
(وهو ابن زياد. حدثنا
عثمان بن
حكيم. حدثنا
محمد بن
المنكدر عن
حمران، عن
عثمان بن
عفان؛ قال: قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم "من توضأ
فأحسن الوضوء
خرجت خطاياه
من جسده. حتى
تخرج من تحت
أظفاره".
577- Bize Muhammed b. Ma'mer b. Rıb'î el-Kaysî rivayet etti. (Dediki):
Bize Ebu Hişam el-Mahzumî Abdulvahİdten —ki; İbni Ziyad'dır— rivayet etti (demişki): Bize Osman b. Hakim
rivayet etti, (Dediki) : Bize Muhammed b. Münkedir, Humran'dan, o da Osman b. Affan'dan naklen rivayet etti. Osman dedi ki:
Resulul1ah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Kim güzel bir şekilde abdest alırsa günahları tırnaklarının altından
çıkmaya varıncaya kadar vücudundan çıkar" buyurdu.
Yalnız Müslim rivayet
etmiştir; Tuhfetu'l-Eşraf, 9796
AÇIKLAMA (576-577 numaralı
hadisler):
Bu babta yer alan (576): "Müslüman -yahut
mümin- abdest alıp da yüzünü yıkayınca ... " şeklindeki birinci hadisteki
"Müslüman yahut mümin" ifadesinde şüphe raviden
kaynaklanmaktadır. Aynı şekilde "su ile yahut suyun son damlası ile
birlikte" ifadesinde de bu şekilde bir şüphe sözkonusudur.
"Günahlar (el-hatdyd)"dan maksat ise daha önce açıklandığı ve
"büyük günahlar işlenmedikçe" ifadesinin geçtiği hadislerde
belirtildiği üzere büyük günahların dışında kalan küçük günahlardır.
Kadı İyaz
der ki: Günahların su ile birlikte çıkmasından maksat bunların bağışlandığını
mecaz yoluyla ve istiare ile anlatmaktır. Çünkü günahlar maddi şeyler değildir
ki, gerçek manada çıkmaları sözkonusu olsun. Allah en
iyi bilendir.
Bu hadiste, Rafızller aleyhine ve onların farz olan ayakların mesh
edilmesidir şeklindeki görüşlerinin çürük olduğuna delil bulunmaktadır.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Selleml'in: "Ellerinin yakaladığı ve ayaklarının
yürüdüğü" buyruğunun anlamı da bunların kazandıkları günahlar demektir.
(577) "Bize
Muhammed b. Ma'mer b. Rib'ı
el-Kaysı tahdis etti. Bize Ebu
Hişam el-Mahzumı tahdis etti." Bizim ülkemizde (meşrikte)
bulunan bütün asıllarda bu şekilde "Ebu Hişam" olarak kaydedilmiştir, doğrusu da budur. Aynı
şekilde Kadı İyaz -yüce Allah'ın rahmeti ona- onların
(mağriblilerin) bazı ravilerinden
de böylece nakletmiştir. Pek çok ravi ise bunu "Ebu Haşim" olarak rivayet etmiş ise de doğrusu
birincisidir, demiştir. Adı ise Muğ1re b. Seleme'dir.
Abidlerin ve alçak gönüllülerin en hayırlılarından
idi. Yüce Allah ondan razı olsun.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan:
12- ABDEST'TE
"GURRE''Yİ VE "TAHCİL"İ UZUN TUTMANIN MÜSTEHAP OLUŞU BABI