DEVAM: Öfkelenince
Edilecek Dua
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
أَبُو
مُعَاوِيَةَ
عَنْ الْأَعْمَشِ
عَنْ عَدِيِّ
بْنِ ثَابِتٍ
عَنْ سُلَيْمَانَ
بْنِ صُرَدٍ
قَالَ
اسْتَبَّ رَجُلَانِ
عِنْدَ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَجَعَلَ
أَحَدُهُمَا
تَحْمَرُّ
عَيْنَاهُ
وَتَنْتَفِخُ
أَوْدَاجُهُ
فَقَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
إِنِّي
لَأَعْرِفُ
كَلِمَةً
لَوْ
قَالَهَا
هَذَا
لَذَهَبَ
عَنْهُ
الَّذِي
يَجِدُ أَعُوذُ
بِاللَّهِ
مِنْ
الشَّيْطَانِ
الرَّجِيمِ
فَقَالَ
الرَّجُلُ
هَلْ تَرَى
بِي مِنْ
جُنُونٍ
Süleyman b. Surad
(r.a.)'den demiştir ki: Nebi (s.a.v.)'in huzurunda iki kişi çekişti. Onlardan
birinin gözleri (öfkeden) kızarmaya ve boyun damarları kabarmaya başladı. Bunun
üzerine Resûlullah (s.a.v.): "Ben bir söz biliyorum ki (bu adam) onu
söylerse (içinde) meydana gelen (bu öfke) kendisinden gider. (Bu söz); "Eûzu
billahi mineşşeytânirracîm" (sözü) dür" buyurdu.
(Adam bu sözü işitince) "Yoksa
bende bir delilik mi görüyorsun?" dedi.
Tahric edenler: Buharİ,
edeb, bedü'l-halk, Müslim, birr; Tirmizî, deavât; Ahmed b. Hanbel. V. 24. 244.