بَاب
مَا يُقَالُ
عِنْدَ
الْغَضَبِ
Öfkelenince Edilecek
Dua
حَدَّثَنَا
يُوسُفُ بْنُ
مُوسَى
حَدَّثَنَا
جَرِيرُ بْنُ
عَبْدِ
الْحَمِيدِ
عَنْ عَبْدِ
الْمَلِكِ
بْنِ
عُمَيْرٍ
عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ
بْنِ أَبِي
لَيْلَى عَنْ
مُعَاذِ بْنِ
جَبَلٍ قَالَ
اسْتَبَّ
رَجُلَانِ
عِنْدَ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَغَضِبَ
أَحَدُهُمَا
غَضَبًا
شَدِيدًا
حَتَّى
خُيِّلَ
إِلَيَّ
أَنَّ
أَنْفَهُ
يَتَمَزَّعُ
مِنْ شِدَّةِ
غَضَبِهِ
فَقَالَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
إِنِّي لَأَعْلَمُ
كَلِمَةً
لَوْ
قَالَهَا
لَذَهَبَ
عَنْهُ مَا
يَجِدُهُ
مِنْ
الْغَضَبِ
فَقَالَ مَا
هِيَ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ
قَالَ يَقُولُ
اللَّهُمَّ
إِنِّي
أَعُوذُ بِكَ
مِنْ
الشَّيْطَانِ
الرَّجِيمِ
قَالَ
فَجَعَلَ
مُعَاذٌ
يَأْمُرُهُ
فَأَبَى
وَمَحِكَ وَجَعَلَ
يَزْدَادُ
غَضَبًا
Muâz b. Cebel'den
demiştir ki: Nebi (s.a.v.)'in huzurunda iki kişi çekişti. (Onlardan) biri
(diğerine) öyle sert bir şekilde Öfkelendi ki bana (öfkesinden) burnu
çatlayacak gibi geldi.
Bunun üzerine Nebi
(sav): "Ben bir söz biliyorum ki eğer (bu adam) o sözü söylese (içinde)
duymakta olduğu (bu öfke) kendisinden gider. (Orada bulunanlardan): Ey Allah'ın
Resulü o söz nedir? diye sordu (da Hz. Nebi): "Allahümme înnî eûzu bike
mineşşeytânirracîm" (sözüdür)" buyurdu.
(Bu hadisi Muaz'dan
rivayet eden Abdurrahman b. Ebi Leyla) dedi ki: Bunun üzerine Muaz, o adama (bu
sözü söylemesini) emretmeye başladı. O adam da kabule yanaşmadı. Ve münakaşaya
yeltendi, öfkesi de artmaya başladı.
Tahric edenler: Buhari
edeb. bedü'l-halk; Müslim, birr; Tirmizî. devât; Ahmed b. Hanbel, V. 240, 244.