152- 153. Bir Adamın
Diğer Bir Adama: "Allah Seni Korusun" Demesinin Hükmü
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
نُمَيْرٍ
عَنْ
مِسْعَرٍ
عَنْ أَبِي
الْعَنْبَسِ
عَنْ أَبِي
الْعَدَبَّسِ
عَنْ أَبِي
مَرْزُوقٍ
عَنْ أَبِي
غَالِبٍ عَنْ
أَبِي أُمَامَةَ
قَالَ خَرَجَ
عَلَيْنَا
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ مُتَوَكِّئًا
عَلَى عَصًا
فَقُمْنَا
إِلَيْهِ
فَقَالَ لَا
تَقُومُوا
كَمَا
تَقُومُ الْأَعَاجِمُ
يُعَظِّمُ
بَعْضُهَا
بَعْضًا
Hz. Ebu Katade şöyle
demiştir: (Halk) susamışlardı. Bunun üzerine halkın öncü birlikleri (süratle)
gittiler (ve gözden kayboldular). Ben de bu gece (süresince) Rasûlullah
(s.a.v.)'den ayrılmadım. Bunun üzerine bana: "Nebisini koruduğundan dolayı
Allah da seni korusun" buyurdu.
İzah:
Müslim, mesacid: Ebu
Davud, sala; Nesâi. mevakit; İbn Mâce, sala; Tirmizi. mevakit; Ahmed b. Hanbel,
V, 298.
Bu hadis-i şerif, bir
kimsenin diğer bir kimseye "Hafazakallah: Allah seni korusun" diye dua
etmesinin caiz olduğunu ifade etmektedir. Bu hadisle ilgili açıklama (437)
numaralı hadisin şerhinde geçtiğinden burada tekrara lüzum görmüyoruz.