بَاب
فِي
الْمُصَافَحَةِ
141-142. Musafaha (El
Sıkışma)
حَدَّثَنَا
عَمْرُو بْنُ
عَوْنٍ
أَخْبَرَنَا
هُشَيْمٌ
عَنْ أَبِي
بَلْجٍ عَنْ
زَيْدٍ أَبِي
الْحَكَمِ
الْعَنَزِيِّ
عَنْ الْبَرَاءِ
بْنِ عَازِبٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ إِذَا
الْتَقَى
الْمُسْلِمَانِ
فَتَصَافَحَا
وَحَمِدَا
اللَّهَ
عَزَّ
وَجَلَّ وَاسْتَغْفَرَاهُ
غُفِرَ
لَهُمَا
el-Berâ b. Azib'den
(rivayet edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "İki
müslünıan karşılaştıklarında el sıkışır, Azîz ve Celîl olan Allah'a hamd eder
ve birbirlerine (günahlarının bağışlanması için) af dilerlerse (günâhları)
bağışlanır.
İzah 5212 de.