بَاب
الرَّجُلِ
يَسْتَأْذِنُ
بِالدَّقِّ
Kişinin Kapıyı Çalarak
İzin İstemesinin Hükmü
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
بِشْرٌ عَنْ
شُعْبَةَ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ الْمُنْكَدِرِ
عَنْ جَابِرٍ
أَنَّهُ
ذَهَبَ إِلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فِي دَيْنِ
أَبِيهِ فَدَقَقْتُ
الْبَابَ
فَقَالَ مَنْ
هَذَا قُلْتُ
أَنَا قَالَ
أَنَا أَنَا
كَأَنَّهُ
كَرِهَهُ
Hz. Câbir'den (rivayet
edildiğine göre, Babası Uhud savaşında şehid düşünce, babasının alacaklıları
borçlarını almak için kapışma yığıldıkları gün) kendisi babasının borçları(nı
erteletmek) için Nebi (s.a.v.)'e gitti(ği bu olayı Hz. Câbir şöyle anlatıyor:)
Hz. Nebi'in kapısına varınca kapıyı çaldım. (Hz. Nebi): Kim o? diye cevap
verdi, (ben de): Benim, dedim.
Sanki benim bu cevabımdan
hoşlanmamış gibi: Ben ben! dedi.
Tahric edenler: Buharî,
istizan: Müslim,edeb, Tirmizî, İstizan; İbn Mace, edeb; Ahmed b. Hanbel, III,
363.