DEVAM: 5. Sünnete
Sarılmanın Lüzumu
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ حَنْبَلٍ
وَعَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مُحَمَّدٍ
النُّفَيْلِيُّ
قَالَا
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
عَنْ أَبِي
النَّضْرِ
عَنْ
عُبَيْدِ اللَّهِ
بْنِ أَبِي
رَافِعٍ عَنْ
أَبِيهِ عَنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ قَالَ
لَا
أُلْفِيَنَّ
أَحَدَكُمْ
مُتَّكِئًا
عَلَى
أَرِيكَتِهِ
يَأْتِيهِ
الْأَمْرُ
مِنْ أَمْرِي
مِمَّا
أَمَرْتُ
بِهِ أَوْ نَهَيْتُ
عَنْهُ
فَيَقُولُ
لَا نَدْرِي
مَا وَجَدْنَا
فِي كِتَابِ
اللَّهِ
اتَّبَعْنَاهُ
(Ebu
Rafi'in) babasından (rivayet olunduğuna göre Nebi (s.a.v.) (şöyle) buyurmuştur:
"Sakın sizden birini, emrettiğim ya da nehyettiğim bir husus kendisine
ulaşınca koltuğuna yaslanmış bir halde "Benim aklım ermez. Biz Allah'ın
Kitabında ne bulursak ona uyarız" derken bulmayayım."
İzah:
Tirmîzî. ilim; İbn
Mace, mukaddime
Bir önceki hadisle
ilgili açıklama bv. hadis için de geçerlidir.