DEVAM: 3. İmam
(İdareci) Kanı Affetmeyi Tavsiye Eder
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عَوْفٍ
الطَّائِيُّ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْقُدُّوسِ
بْنُ
الْحَجَّاجِ
حَدَّثَنَا
يَزِيدُ بْنُ
عَطَاءٍ
الْوَاسِطِيُّ
عَنْ سِمَاكٍ
عَنْ عَلْقَمَةَ
بْنِ وَائِلٍ
عَنْ أَبِيهِ
قَالَ جَاءَ
رَجُلٌ إِلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بِحَبَشِيٍّ
فَقَالَ
إِنَّ هَذَا
قَتَلَ ابْنَ
أَخِي قَالَ
كَيْفَ قَتَلْتَهُ
قَالَ
ضَرَبْتُ
رَأْسَهُ
بِالْفَأْسِ
وَلَمْ
أُرِدْ
قَتْلَهُ
قَالَ هَلْ
لَكَ مَالٌ
تُؤَدِّي
دِيَتَهُ
قَالَ لَا
قَالَ
أَفَرَأَيْتَ
إِنْ
أَرْسَلْتُكَ
تَسْأَلُ
النَّاسَ
تَجْمَعُ
دِيَتَهُ
قَالَ لَا
قَالَ
فَمَوَالِيكَ
يُعْطُونَكَ
دِيَتَهُ
قَالَ لَا
قَالَ لِلرَّجُلِ
خُذْهُ
فَخَرَجَ
بِهِ
لِيَقْتُلَهُ
فَقَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
أَمَا
إِنَّهُ إِنْ
قَتَلَهُ
كَانَ مِثْلَهُ
فَبَلَغَ
بِهِ
الرَّجُلُ
حَيْثُ يَسْمَعُ
قَوْلَهُ
فَقَالَ هُوَ
ذَا فَمُرْ
فِيهِ مَا
شِئْتَ
فَقَالَ
رَسُولُ
اللَّه صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَرْسِلْهُ
وَقَالَ
مَرَّةً
دَعْهُ
يَبُوءُ بِإِثْمِ
صَاحِبِهِ
وَإِثْمِهِ
فَيَكُونُ
مِنْ
أَصْحَابِ النَّارِ
قَالَ
فَأَرْسَلَهُ
Alkame b. Vâil (r.a)'in
babası (Vâil) den rivayet etti (ğine göre); Vâil şöyle dedi: "Bir adam Habeşli birisini
Rasûlullah (s.a.v) e getirip: Bu adam kardeşimi öldürdü, dedi. Rasûlullah
(s.a.v) Habeşliye: Onu nasıl öldürdün? diye sordu Habeşli: Kafasına balta
vurdum, maksadım onu öldürmek değildi, karşılığını verdi. Rasûlullah (s.a.v.): Onun
diyetini ödeyecek malın var mı? Habeşli: Hayır Rasûlullah: Seni göndersem de,
insanlardan isteyerek onun diyetini toplasan olur mu? buna ne dersin? Habeşli: Hayır.
Rasûlullah (s.a.v): Mevlâların (efendilerin) sana onun diyetini verirler mi?
Habeşli: Hayır.
Bunun üzerine Rasûlullah
(s.a.v) adam'a (maktulün velisine): "Onu al" buyurdu. Adam, öldürmek
için katili çıkardı. (Peşinden) Rasûlullah (s.a.v): "Şüphesiz eğer adam
onu öldürürse aynen onun gibidir" buyurdu. Bunun üzerine maktulün velisi
katili, Rasûlullah'm sözünü işiteceği bir yere götürdü ve şöyle dedi: "(Ya
Rasûlullah !) İşte adam, onun hakkında dilediğini emret" dedi. Rasûlullah
(s.a.v): Onu salıver, arkadaşının (maktulün) ve onun günahı ile döner,
(yüklenir) de Cehennemliklerden olur buyurdu. Adam da katili salıverdi.
İzah:
Müslim, kasâme, Nesâi,
Kasame
Hadisin Sahih-i
Müslim'deki rivayetinde buradakinden bazı farklılıklar vardır. Bunların en
önemlileri şunlardır:
Katil öldürdüğü şahsı,
bir ağacı silkelerken kendisine küfrettiği için öldürdüğünü söylemiştir.
Rasûlullah'm: "Ona
diyet verecek malın var mı?" sorusuna Habeşli elbisesi ve baltasından
başka bir şeyinin bulunmadığını söylemiştir.
Rasûlullah'm,
Habeşli'ye kavminin kendisini alıp almayacakları yolundaki sorusuna Habeşli,
onlar yanında hiçbir değerinin olmadığını söylemiştir.
Maktulün velisinin, katili
salıvermesi halinde, onun günahları yüklenmesi konusu da Sahih-i Müslim'de:
"Onun, senin ve kardeşinin günahlarını yüklenmesini istemez misin?"
şeklinde vârid olmuştur. Yani Sahih-i Müslim'deki rivayete göre katilin
yükleneceği günah maktulün ve velinin günahlarıdır. Bu mes'ele önceki hadisin
izahı esnasında geçmişti.
Hadisin, Rasûlullah
(s.a.v) le, katil olan Habeşli arasında geçen konuşmanın bulunduğu bölümünde
izaha muhtaç bir nokta yoktur. Rasûlullah önce katilden, maktulün diyetini
temin edip edemeyeceğini, metinde geçen tarzda sormuş, adamın her seferinde
aynı cevâbı vermesi üzerine, kısas yapması için maktulün velisine teslim
etmiştir. Peşinden de: "Eğer bu veli, katili öldürürse o da aynen onun
gibidir" buyurmuştur. İşte bu cümle sarihlerin dikkatini çekmiş ve
tartışmalara konu olmuştur.
Nevevî'nin izahına göre
bu cümlenin tevili şu olur: "Bu iki şahıs, aralarında üstünlük ve minnet
bulunmaması bakımından biribirlerine denktiıier. Çünkü mevlâ katili öldürmek
suretiyle ondan hakkını almış ve ona bir iyilikte bulunmamıştır. Ama onu
affederse durum farklıdır. Çünkü bu durumda üstünlük, minnet, ahirette bol
sevap ve dünyâda güzel bir nâm onun için olur.
Mevlâ un, katili
öldürmesi durumunda, onun da, aynı şekilde katil olduğunu söyleyen de olmuştur.
Tabi bu durumda birisinin fiili haram öbürününki ise meşrudur. Ancak öfkeye bo1
un eğme ve nefse uyma konusunda ikisi de eşittir."
Hattâbî'nin izahına
göre ise, bu cümlenin iki cihete ihtimâli vardır. Bunlar:
1. Rasûİullah (s.a.v)
maktulün velûinin katil: öldürmesini caiz görmemiştir. Çünkü katil, adamı
isteyerek öldürme' iğini bunun bir hata veya amde benzeyen Öldürme olduğunu
iddia etmiştir. Bu da kısasın düşürülmesini gerektiren bir şüphedir.
2. Veli katili
öldürürse, sonuç itibariyle aynen onun gibdir. Hakkını aldıktan sonra kısas
uyguladığı şahsa bir üstünlüğü kalmaz.
Sahih-i Müslim'deki
ikinci bir rivayette Rasûlullah (s.a.v); "Katilde maktul de
cehennemdedir" buyurmuştur. Ancak sarihler bu cümlenin bu hadisteki hâdise
ile ilgili olmadığını söylemişlerdir.