DEVAM: 18. Organların
Diyeti
حَدَّثَنَا
أَبُو
كَامِلٍ
فُضَيْلُ
بْنُ حُسَيْنٍ
أَنَّ
خَالِدَ بْنَ
الْحَارِثِ
حَدَّثَهُمْ
قَالَ
أَخْبَرَنَا
حُسَيْنٌ يَعْنِي
الْمُعَلِّمَ
عَنْ عَمْرِو
بْنِ شُعَيْبٍ
أَنَّ
أَبَاهُ
أَخْبَرَهُ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عَمْرٍو
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ فِي الْمَوَاضِحِ
خَمْسٌ
Abdullah b. Amr (r.a)
den; Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Mudıhalarda (kemiğe varan
yaralarda) diyet beş devedir."
İzah:
Nesâî, kasâme; Tirmizî.
diyât; İbn Mâce. diyât; Ahme b. Hanbel. II, 179. 189, 207, 215.
Mûdiha; terceme
esnasında da işaret edildiği gibi, kafa derisi ve altındaki zarın yarılıp,
kemiğin açığa çıkması halindeki yaraya verilen isimdir. Bu türdeki bir yaranın
diyeti beş deve yani tam diyetin yirmide birisidir. Yaranın büyük ve küçük
olması arasında fark yoktur. İki ayrı yerde böyle bir yara olursa diyet ikiye
katlanır.
İmâm Mâlik, burundaki
bir mûdıhayı kabul etmemekte, Şafiî ise kabul etmektedir. Baş ve yüzün
dışındaki mûdıhalarda hükümet-i adi (bilirkişi takdiri) gerekir.