DEVAM: 1. Amr B.
Ayn'ın Rivayeti
حَدَّثَنَا
مُسْلِمُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
دِينَارٍ
عَنْ الْجُرَيْرِيِّ
بِإِسْنَادِهِ
وَمَعْنَاهُ
قَالَ
أَبُو دَاوُد
عَبْدُ
الْوَهَّابِ
الثَّقَفِيُّ
لَمْ
يَذْكُرْ
فِيهِ أَبَا
سَعِيدٍ
وَحَمَّادُ
ابْنُ
سَلَمَةَ
قَالَ عَنْ
الْجُرَيْرِيِّ
عَنْ أَبِي
الْعَلَاءِ
عَنْ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ قَالَ
أَبُو دَاوُد
حَمَّادُ
بْنُ
سَلَمَةَ وَالثَّقَفِيُّ
سَمَاعُهُمَا
وَاحِدٌ
(4021 numaralı hadisin)
manası da el-Cerîrî'den yine aynı senedle rivayet edilmiştir. (Yani her ikisi
de bu hadisi el-Cerîrî'den işitmişlerdir.)
Ebu Dâvûd dedi ki: (Bu
hadisi rivayet edenlerden) Abdülvahhab (kendisi bizzat Hz. Nebi'den alan) Ebu
Saîd'i (senedinde) zikretmedi.
Hammâd b. Seleme de (bu
hadisi) el-Cerîrî'den, (o da) Abû-'l Âlâ'dan o da Nebi (s.a.v)'den de (mek
suretiyle mürsel olarak rivayet) mistir.
Yine Ebû Davûd dedi ki:
Hammâd b. Seleme ile (el-Vehhâb) es-Saka-fî1 (nin bu hadisi işittikleri (ravi)
birdir.
İzah:
4020-4022 numaralı
hadis-i şerifler aynı manaya gelen lafızlarla bazen muttasıl ve merfu olarak ,
bazen de mürsel menfu olarak rivayet edilmişlerdir.
Bu hadislerin manasıyla
ilgili açıklama 4020 numaralı hadis-i şerifinde geçtiğinden burada tekrar
lüzum görmüyoruz.