DEVAM: 20. Et Yeme
Hakkındaki (Hadisler)
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عِيسَى
حَدَّثَنَا
ابْنُ
عُلَيَّةَ
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
إِسْحَقَ
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
مُعَاوِيَةَ
عَنْ
عُثْمَانَ
بْنِ أَبِي
سُلَيْمَانَ
عَنْ
صَفْوَانَ
بْنِ
أُمَيَّةَ
قَالَ كُنْتُ
آكُلُ مَعَ
النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَآخُذُ
اللَّحْمَ
بِيَدِي مِنْ
الْعَظْمِ
فَقَالَ
أَدْنِ
الْعَظْمَ
مِنْ فِيكَ
فَإِنَّهُ
أَهْنَأُ
وَأَمْرَأُ
قَالَ
أَبُو دَاوُد
عُثْمَانُ
لَمْ يَسْمَعْ
مِنْ
صَفْوَانَ
وَهُوَ
مُرْسَلٌ
Safvân b. Ümeyye'den,
şöyle dediği rivayet olunmuştur: Nebi (s.a.v.) ile birlikte (et) yiyiyordum.
Eti kemikten elimle (sıyırıp) alıyordum. Bunun üzerine; "Kemiği ağzına
yaklaştır, (etini dişlerinle) kopararak ye. Çünkü böylesi daha tatlı ve daha
yarayışlıdır" buyurdu.
Ebû Dâvûd dedi ki: (Bu
hadisin ravilerinden) Osman (b. Ebî Süleyman) Safvân 'dan (hadis) işitmemiştir;
(binaenaleyh) bu hadis mürseldir.