بَاب
فِي غَسْلِ
الْيَدِ مِنْ
الطَّعَامِ
53. Yemekten (Sonra)
El Yıkama
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ يُونُسَ
حَدَّثَنَا
زُهَيْرٌ
حَدَّثَنَا
سُهَيْلُ
بْنُ أَبِي
صَالِحٍ عَنْ
أَبِيهِ عَنْ
أَبِي هُرَيْرَةَ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مَنْ نَامَ
وَفِي يَدِهِ
غَمَرٌ
وَلَمْ
يَغْسِلْهُ
فَأَصَابَهُ
شَيْءٌ فَلَا
يَلُومَنَّ
إِلَّا نَفْسَهُ
Ebû Hureyre (r.a)'den
rivayet olunduğuna göre; Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Elinde
yemek artığı ve kokusu varken onu yıkamadan uyuyup da (uykusu esnasında)
kendisine zararlı bir böcek ilişen kimse, (başına gelenden dolayı) kendisinden
başka kimseyi suçlamasın."
İzah:
Tirmizî, et'ime; İbn
Mâce, et'ime; Dârimî, et'ime; Ahmed b. Hanbel, II, 263, 344, 527.
Gamar; yağ, kir ve et
kokusu anlamlarına gelen bir kelimedir. Türkçede yemek artığı ve yağları olarak
ifade edilir.
Yemek bulaşıklarından
hoşlanan bazı haşereler, yemek yeyip ellerini yıkamadan uyuyan bir kimsenin
uykuda bulunmasını fırsat bilerek üzerine çullanırlar ve elinde bulunan yemek
bulaşıklarını yemek isterler. Bu sırada onun vücudunu da ısırarak kendisini
zehirleyebilirler.
Mevzumuzu teşkil eden
bu hadis-i şerif; özellikle uykuya varacak kişilerin yemekten sonra
ellerindeki yemek artıklarını yıkamalarının diğer yemeklerden sonra el
yıkamaya nisbetle daha da büyük bir önem kazandığına dikkati çekmektedir.