DEVAM: 7. Sözleri Ara
Vermeden Peşi Peşine Ve Acele Olarak Söylemenin Hükmü
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
بْنُ دَاوُدَ
الْمَهْرِيُّ
أَخْبَرَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
أَخْبَرَنِي
يُونُسُ عَنْ
ابْنِ
شِهَابٍ
أَنَّ عُرْوَةَ
بْنَ
الزُّبَيْرِ
حَدَّثَهُ
أَنَّ
عَائِشَةَ
زَوْجَ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَتْ
أَلَا
يُعْجِبُكَ
أَبُو
هُرَيْرَةَ
جَاءَ
فَجَلَسَ
إِلَى جَانِبِ
حُجْرَتِي
يُحَدِّثُ
عَنْ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ يُسْمِعُنِي
ذَلِكَ
وَكُنْتُ
أُسَبِّحُ فَقَامَ
قَبْلَ أَنْ
أَقْضِيَ
سُبْحَتِي
وَلَوْ
أَدْرَكْتُهُ
لَرَدَدْتُ
عَلَيْهِ
إِنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَمْ يَكُنْ
يَسْرُدُ
الْحَدِيثَ
مِثْلَ سَرْدِكُمْ
Urve b. Zübeyr'in şöyle
dediği rivayet olunmuştur: Peygamber (s.a.v.)'in hanımı Âişe dedi ki: (Ey Urve,
şu davranışıyla) Ebû Hureyre (senin) hoşuna gitti mi? (Bak) ben tesbih çekerken
oda'mın yanına oturmuş, Peygamber(s.a.v.)'den hadis rivayet ediyor ve bunu
işittirmeye çalışıyor. Ben tesbihimi bitirmeden de kalkıp gitti. Eğer ona
yetişebilseydim kendisine; kuşkusuz Rasûlullah (s.a.v.) hadisi sizin
serdettiğiniz gibi serdetmezdi diye cevap verecektim.
İzah:
Buhari, menâkib;
Müslim, fedâilü's-sahâbe; Tirmizî, menâkıb
Bu hadis-i şerif de Hz.
Nebi'in, sözlerini tane tane, muhatabın rahatça takip edebileceği derecede
yavaş konuştuğunu; kelimeleri alelacele, arka arkaya sıralamaktan kaçındığını
ifade etmektedir.
Gerçekten Rasûlullah
(s.a.v.), dinleyiciden gelecek bütün şikâyetleri bertaraf edecek bir tempo
ile, hiç acele etmeden ağır ağır, tane tane konuşmuştur.
Bu sebepledir ki, onun
konuşmasını takip edemediği için sözünü tekrarlamasını isteyen bir tek ferdin
varlığını bilmiyoruz. Ancak, sözlerindeki derin manayı kavrama ve sözlerindeki
güzelliği bir defa daha duymak maksadıyla sözlerini tekrar etmesini isteyenler
olmuştur.[Bk. Kazancı, A. Lütfi, Nebi Efendimizin Hitabeti, 114.]