DEVAM: 2. Kitap
Ehlinin Sözlerini Rivayet Etmenin Hükmü
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ يُونُسَ
حَدَّثَنَا
ابْنُ أَبِي
الزِّنَادِ
عَنْ أَبِيهِ عَنْ
خَارِجَةَ
يَعْنِي
ابْنَ زَيْدِ
بْنِ ثَابِتٍ
قَالَ قَالَ
زَيْدُ بْنُ
ثَابِتٍ أَمَرَنِي
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
فَتَعَلَّمْتُ
لَهُ كِتَابَ
يَهُودَ
وَقَالَ
إِنِّي
وَاللَّهِ
مَا آمَنُ يَهُودَ
عَلَى
كِتَابِي
فَتَعَلَّمْتُهُ
فَلَمْ
يَمُرَّ بِي
إِلَّا
نِصْفُ
شَهْرٍ حَتَّى
حَذَقْتُهُ
فَكُنْتُ
أَكْتُبُ
لَهُ إِذَا
كَتَبَ وَأَقْرَأُ
لَهُ إِذَا
كُتِبَ
إِلَيْهِ
Zeyd b. Sâbit'in (r.a)
şöyle dediği rivayet olunmuştur: Rasûlullah (s.a.v.) bana emretti de ben
kendisi (ne hizmet etmek) için yahudilerin yazısını öğrendim. (Hz. Nebi bu
hususta bana) "Vallahi yazışmalarım hususunda yahudilere
güvenemiyorum" dedi. Ben de yarım ay geçmeden yahudilerin yazısını iyice
öğrendim. (Rasûlullah (s.a.v.) bir mektup) yaz (mak iste)diği zaman kendisine
ben yazıveriyordum. Kendisine bir mektup yazıldığı zaman da ben
okuyuveriyordum.
İzah:
Buhari, ahkâm; Tirmizî,
isti'zan; Ahmed b. Hanbel V, 186.
Hz.Nebi'in,
yazışmalarında yahudilerin kâtipliğine ve tercümanlığına güvenemedıgı için bazı
müslümanlara yahudilerin yazılarını ve dillerim öğrenmelerini emrettiğini
ifade eden bu hadis, yahudilerin bir olayla veya bir haberle ilgili
rivayetlerine asla güvenilmeyeceğine, onların rivayet ettikleri haberlerin
muteber olmayacağına delâlet etmektedir. Hadisin bab başlığıyla ilgisi de bu
açıdandır.