DEVAM: 29. Bir Kimseyi
Borçtan Veya Diğer Haklarından Dolayı Hapsetmenin Hükmü
حَدَّثَنَا
إِبْرَاهِيمُ
بْنُ مُوسَى
الرَّازِيُّ
أَخْبَرَنَا
عَبْدُ
الرَّزَّاقِ
عَنْ
مَعْمَرٍ
عَنْ بَهْزِ
بْنِ حَكِيمٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ جَدِّهِ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
حَبَسَ
رَجُلًا فِي
تُهْمَةٍ
Behz b. Hâkim'in
dedesinden rivayet olduğuna göre; Nebi (s.a.v.) bir adamı, bir suçlamadan
dolayı hapsetmiştir.
İzah:
Tirmizi, diyât; Nesâî,
sarık; Ahmed b. Hanbel, V, 2.
Hadis-i şerifte,
Rasûl-i Zişan Efendimizin, borcunu ödememek gibi bir suçla suçlanan bir
kimseyi hapsettiği ifade edilmektedir. Tirmizî'nin rivayetinde ifade edildiği
üzere, Efendimiz bu sanığı bir süre hapettikten sonra serbest bırakmıştır.
Hattâbî, bu hadisle
ilgili olarak şu açıklamayı yapıyor: "Bu hadis-i şerif, birisi ceza hapsi,
diğeri de hüküm vermek için belge toplama hapsi olmak üzere iki çeşit hapis
olduğuna delâlet etmektedir. Ceza hapsi, hükmün kesinleştiği hallerde
uygulanır. Belge toplama hapsi ise, şahitleri yada belgeleri ortaya koyabilmek
için uygulanır. Hz. Nebi'in, suçlu olduğu iddia edilen bir şahsı gündüzün bir
süre hapsettikten sonra aleyhindeki suçlamalar isbat edilemeyince serbest
bırakması bunu gösterir."