بَاب
الرَّجُلِ
يَحْلِفُ
عَلَى
حَقِّهِ
28. Kişi Hakkını İsbat
İçin Yemin Edebilir
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْوَهَّابِ
بْنُ نَجْدَةَ
وَمُوسَى
بْنُ
مَرْوَانَ
الرَّقِّيُّ
قَالَا
حَدَّثَنَا
بَقِيَّةُ
بْنُ الْوَلِيدِ
عَنْ بَحِيرِ
بْنِ سَعْدٍ
عَنْ خَالِدِ
بْنِ
مَعْدَانَ
عَنْ سَيْفٍ
عَنْ عَوْفِ
بْنِ مَالِكٍ
أَنَّهُ
حَدَّثَهُمْ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَضَى بَيْنَ
رَجُلَيْنِ
فَقَالَ
الْمَقْضِيُّ
عَلَيْهِ
لَمَّا أَدْبَرَ
حَسْبِيَ
اللَّهُ
وَنِعْمَ
الْوَكِيلُ
فَقَالَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ إِنَّ
اللَّهَ
يَلُومُ
عَلَى
الْعَجْزِ
وَلَكِنْ
عَلَيْكَ
بِالْكَيْسِ
فَإِذَا
غَلَبَكَ
أَمْرٌ
فَقُلْ
حَسْبِيَ
اللَّهُ
وَنِعْمَ
الْوَكِيلُ
Avf b. Mâlik'ten, şöyle
dediği rivayet olunmuştur: Nebi (s.a.v.) iki kişi arasında hüküm vermişti.
(Bunlardan) aleyhine hüküm verilen adam, dönüp giderken; "Hasbiyallah ve ni'mel vekîl = Bana
Allah yeter; O, ne güzel bir vekildir" dedi. (Bunu gören) Nebi (s.a.v.) de
(ona): "Allah miskinlerden hoşlanmaz. Senin akıllıca ve tedbirli davranman
gerekir. Binaenaleyh bir iş karşısında acze düştüğün zaman, (işi oluruna
bırakıverme, gereken tedbirleri akıllıca al) sonra; hasbiyyallah ve ni'mel
vekîl, de" buyurdu.
İzah:
Bu hadisi şerif; çetin
işlerle ve haksızhklarla karşılaşan bir müslüman'ın, üzerine düşen tedbirleri
almadan, işi kendi oluruna bırakıp "Hasbunallah" çekmesinin, Allah'ın
hoşlanmadığı bir iş olduğunu; müslümanın bu gibi durumlarda akıllıca tedbirler
alması gerektiğini, ancak bu tedbirleri aldıktan sonra işin geri kalan kısmını
Allah'a havale edebileceğini ifade etmektedir.
İnsanın mahkemede
hakkını isbat edebilmesi için yemin etmesi gerektiğinde, bu yemini etmesi
hakkını elde etmesi için gerekli bir tedbir olacağın dan, bu hadis, kişinin
gerektiği zaman hakkım isbat için yemnin etmesinır meşruluğuna delâlet
etmektedir.