DEVAM: 22. Şahidleri
Olmayan İki Kişinin Bir Mal Üzerinde Hak İddia Etmeleri
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
خَالِدُ بْنُ
الْحَارِثِ عَنْ
سَعِيدِ بْنِ
أَبِي
عَرُوبَةَ
بِإِسْنَادِ
ابْنِ
مِنْهَالٍ
مِثْلَهُ
قَالَ فِي دَابَّةٍ
وَلَيْسَ
لَهُمَا
بَيِّنَةٌ
فَأَمَرَهُمَا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَنْ
يَسْتَهِمَا
عَلَى الْيَمِينِ
Saîd b. Ebî Arube'den,
(yine) aynen (3613 numaralı) îbn Minhal (hadisinin) senediyle rivayet
edilmiştir ki, Ebu Musa el-Eş'arî şöyle dedi: (İki adam) bir hayvan üzerinde
(hak iddia ederek Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e başvurdular), ikisinin
de şahidi yoktu. Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onlara (sonunda)
yemin etmek üzere kur'a çekmelerini emir buyurdu.
Diğer tahric: Nesâî,
kudât; İbn Mâce, ahkâm