DEVAM: 7. Hakimin
Yanlış Hüküm Vermesi
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
بْنُ دَاوُدَ
الْمَهْرِيُّ
أَخْبَرَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
عَنْ يُونُسَ
بْنِ يَزِيدَ
عَنْ ابْنِ
شِهَابٍ أَنَّ
عُمَرَ بْنَ
الْخَطَّابِ
رَضِيَ اللَّهُ
عَنْهُ قَالَ
وَهُوَ عَلَى
الْمِنْبَرِ
يَا أَيُّهَا
النَّاسُ
إِنَّ
الرَّأْيَ
إِنَّمَا كَانَ
مِنْ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مُصِيبًا
لِأَنَّ اللَّهَ
كَانَ
يُرِيهِ
وَإِنَّمَا
هُوَ مِنَّا الظَّنُّ
وَالتَّكَلُّفُ
Ömer b. el-Hattâb (r.a)
minber üzerinde iken şöyle demiştir: Ey insanlar, ancak Rasûlullah (s.a.v.)'in
içtihadında kesin isabet yardır. Çünkü Allah ona (doğruyu bizzat kendisi)
göstermiştir. Bizden (çıkan) içtihad (lar ise, doğruyu çıkarmak için gücümüz
nisbetinde ortaya konmuş fikrî) bir gayret (in semeresinden ibaret)tir.
İzah:
Metinde geçen,
"Çünkü Allah ona (doğruyu bizzat kendisi) göstermiştir" cümlesiyle
kastedilen, "Biz sana kitabı gerçek ile indirdik ki, insanlar arasında
Allah'ın sana gösterdiği şekilde hüküm veresin"[Nisa 105] âyet-i
kerimesidir.
Görüldüğü gibi bu
âyet-i kerimede Yüce Allah'ın hakikatleri Rasûlüne açık bir şekilde gösterdiği
ifade edilmektedir. Binaenaleyh Hz. Nebi, Kur'an-ı Kerim ve kendisine gelen
diğer ilhamlar sayesinde hak ve hakikati eksiksiz olarak öğrendiği için onun
görüşleri hatadan uzaktır. Allah'ın hıfz-ü himâyesi altındadır. Onun dışındaki
insanların ictihadlarmın isabet derecesi ise kendi güçlen nisbetindedir. Hakkı
ortaya çıkarabilmek için olanca güçlerini sarfederler; fakat neticenin isabetli
mi yoksa hatalı mı olduğu bilinmez.
Bu hadis munkatı'dir.
Çünkü senedinde bulunan ibn Şihâb ez-Zührî'nin Hz. Ömer'le görüşüp konuşmadığı
bilinmektedir.
Hadisin bab başlığı ile
ilgisi ise, Hz. Nebi'in dışındaki hâkimlerin verdikleri hükümlerde yanılabilecekleri
noktasındadır.