DEVAM: 87. Rukba
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مُحَمَّدٍ
النُّفَيْلِيُّ
قَالَ
قَرَأْتُ
عَلَى مَعْقِلٍ
عَنْ عَمْرِو
بْنِ
دِينَارٍ
عَنْ طَاوُسٍ
عَنْ حُجْرٍ
عَنْ زَيْدِ
بْنِ ثَابِتٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مَنْ
أَعْمَرَ
شَيْئًا فَهُوَ
لِمُعْمَرِهِ
مَحْيَاهُ
وَمَمَاتَهُ
وَلَا
تُرْقِبُوا
فَمَنْ
أَرْقَبَ
شَيْئًا
فَهُوَ
سَبِيلُهُ
Zeyd b. Sabit (r.a),
Rasûlullah (s.a.v.)'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Kim bir malı
umrâ yoluyla (ömürlüğüne) verirse, o hayatında .'a ölümünde de verildiği kişiye
aittir. Malınızı rukbâ yoluyla vermeyiniz. Her kim bir malını rukbâ yoluyla
verirse o mal kendi yolundadır (mal miras olur)."
Ayrıca bu hadis'i
Nesâî, umrâ; İbn Mâce, hibât ta tahric ettiler.