DEVAM: 79. Hak Sahibi
Olan Kimse Hakkını Borçlunun Malından (Onun İzni Olmasa Bile) Alır
حَدَّثَنَا
خُشَيْشُ
بْنُ
أَصْرَمَ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الرَّزَّاقِ
حَدَّثَنَا
مَعْمَرٌ
عَنْ
الزُّهْرِيِّ
عَنْ
عُرْوَةَ عَنْ
عَائِشَةَ
قَالَتْ
جَاءَتْ
هِنْدٌ إِلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَتْ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ
إِنَّ أَبَا
سُفْيَانَ
رَجُلٌ
مُمْسِكٌ
فَهَلْ
عَلَيَّ مِنْ
حَرَجٍ أَنْ
أُنْفِقَ
عَلَى
عِيَالِهِ مِنْ
مَالِهِ
بِغَيْرِ
إِذْنِهِ
فَقَالَ النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَا حَرَجَ عَلَيْكِ
أَنْ
تُنْفِقِي
بِالْمَعْرُوفِ
Hz. Âişe (r.anha)'den
rivayet edildiğine göre; Hind, Rasûlullah (s.a.v.)'e gelip: Ya Rasûlallah! Ebû
Süfyân sıkı bir adamdır. Onun izni olmadan, ailesi için malından harcamamda
bana vebal var mı! dedi. Rasûlullah (s.a.v.): "Hayır, örf miktarınca
harcamanda sana günah yoktur" buyurdu.
İzah:
Buhari, buyu', nafakât;
Müslim, akdıye; Nesâî, kudât; Dârimî, nikâh; Ahmed b. Hanbel, VI, 39, 50, 206.
Bu hadis de, önceki
hadisin başka bir rivayetidir. Aralarında bazı lafzî farklılıklar varsa da mana
ve hüküm olarak birdirler. Burada, yukarıdaki hadiste söylenenlere ilâve
edilecek bir şey yoktur.