DEVAM: 62. Kedi
(Satışı Karşılığında Alınan) Para (Nın Hükmü)
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
حَنْبَلٍ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الرَّزَّاقِ
حَدَّثَنَا
عُمَرُ بْنُ
زَيْدٍ
الصَّنْعَانِيُّ
أَنَّهُ سَمِعَ
أَبَا
الزُّبَيْرِ
عَنْ جَابِرٍ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
نَهَى عَنْ
ثَمَنِ
الْهِرَّةِ
Câbir (r.a)'den;
Rasûlullah (s.a.v.)'in, kedi'nin (satışı karşılığı alınan) parasından
nehyettiği rivayet edilmiştir.
İzah:
Tirmizî, buyu'; İbn
Mâce ticârât; Nesâî, buyu'
Bu hadis için Tirmizî
" garib", Nesâî de "münker" demektedir.
Hadisirt.hu şekilde
ta'n edilmesi, ravilerden Ömer b. Zeyd es-San'anî'den ötürüdür.
İbn Hibbân;
"Meşhurlardan münkerleri rivayette tek kalır. Onun için kendisi ile
ihticac edilemez." demektedir.
Ebu Ömer b. Abdilberr
de, "Kedi satışı ile ilgili hadisin Hz. Peygam-ber'e kadar varışı sabit
değildir" der.
Hadisin ihtiva ettiği
hüküm ve diğer yönleri ile ilgili söylenecekler yukarıdaki hadiste
söylenmiştir.