DEVAM: 45-46. Cenazeyi
(Defnetmekte) Acele Etmek
حَدَّثَنَا
مُسْلِمُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ
عُيَيْنَةَ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
عَنْ أَبِيهِ
أَنَّهُ كَانَ
فِي
جَنَازَةِ
عُثْمَانَ
بْنِ أَبِي الْعَاصِ
وَكُنَّا
نَمْشِي
مَشْيًا
خَفِيفًا
فَلَحِقَنَا
أَبُو
بَكْرَةَ
فَرَفَعَ
سَوْطَهُ فَقَالَ
لَقَدْ
رَأَيْتُنَا
وَنَحْنُ
مَعَ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
نَرْمُلُ
رَمَلًا
(Uyeyne b.
Abdirrahman'ın) babasından (rivayet olunduğna göre), Kendisi Osman b.
Ebi'l-As'ın cenazesinde bulunmuştur. (Kendisi bunu şöyle anlatıyor): Biz
(cenazeyi götürürken) yavaş yavaş yürüyorduk. Derken Ebû Bekre (arkamızdan
yetişip) bize katıldı ve kamçısını kaldırıp: "Ben Rasûlullah (s.a.v.) ile
birlikte bizi (cenazeleri götürürken) biraz süratlice yürürken gördüm."
dedi.
İzah:
Nesaî, cenâiz; Ahmed b.
Hanbel V-36, 37, 38.
Bu hadisi şerif,
cenazeyi kabre götürürken koşar adımla mutad yürüyüş arasında bir süratle, daha
doğrusu normal yürüyüşten biraz daha süratli bir şekilde, yürümenin müstehab
olduğuna delalet etmektedir.
Çünkü metinde geçen
"Remel" kelimesi omuzları oynatacak şekilde, fakat koşmadan biraz
süratlice yürümek demektir. Rasûlü Zişan Efendimizin ve ashabı kiramın
cenazeleri uğurlarken takibettikleri yürüyüş tarzı olarak, hadisi şerifte
cenazeyi götürenlerin uymaları istenen yürüyüş tarzı budur.
İbn Ebî Şeybe'nin
Abdullah b. Ömer'den tahric ettiği bir hadis-i şerifte açıklandığı üzere, Hz.
Ömer Hz. Abdullah'a kendisi ölünce cenazesini taşırken bu şekilde yürümesini
ve cenazenin önünde melekler, arkasında da ademoğulları bulunduğu için
cenazenin arkasından yürümesini vasiyyet etmiştir.