DEVAM: 18-19.
Rasulullah (S.A.)'İn (Ganimet) Mallar(In)Dan Seçerek Alabileceği Hissesi
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مَسْلَمَةَ
عَنْ مَالِكٍ
عَنْ أَبِي
الزِّنَادِ
عَنْ
الْأَعْرَجِ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
عَنْ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ لَا
تَقْتَسِمُ
وَرَثَتِي
دِينَارًا
مَا تَرَكْتُ
بَعْدَ
نَفَقَةِ
نِسَائِي
وَمُؤْنَةِ
عَامِلِي
فَهُوَ
صَدَقَةٌ
قَالَ أَبُو
دَاوُد
مُؤْنَةُ
عَامِلِي يَعْنِي
أَكَرَةَ الْأَرْضِ
Ebû Hureyre'den demiştir
ki: Nebi (s.a.v.) (şöyle) buyurmuştur: "Benim mirasçılarım (benim
bırakacağım) bir dinarı bile bölüşemezler, hanımlarımın nafakasından ve
halifemin masrafından başka ne bırakmışsam sadakadır.
Ebû Dâvud dedi ki:
"mü'neti amili" (sözüyle) toprağı (mı) sürenler (in ücreti) denmek
istenmiştir.
İzah:
Buhârî, vesaya, humus,
feraiz; Muvatta, kelain Ahmed b. Hanbel II-249, 376, 463, 464.
Ulema bu hadisteki
dinar kaydının başka mallara tenbih için getirildiğini söylemişlerdir. Bundan
murad miras istemeyi yasaklamak değildir. Zira yasak, vukuu mümkün olan şeylere
mahsustur. Peygamber (s.a.v.)'e mirasçı olmak İse mümkün değildir. Şu halde
hadisten murad, ihbardır. Yani hiçbir şeyi taksim edemezler, çünkü buna
mirasçı olunmaz demektir .Cumhur ulemanın kavli budur.Basra âlimlerinden
bazılarının*'Peygamber (s.a.v.)'e kimsenin mirasçı olmaması, Allah Teala onun
bütün malını sadaka yaptığı içindir." dedikleri rivayet olunursa da
doğrusu Cumhurun kavlidir. Rasûlullah (S.A.V.)'in kadınlarının nafakaları miras
değildir. Onlar, iddet bekleyen kadınlar hükmündedirler. Nafakaları bundan
dolayı verilmiştir. Hattâbî diyor ki: "İbn Uyeyne'den bana anlatıldığına
göre, şöyle dermiş: Rasûlullah (S.A.V.)'in zevceleri iddet bekleyen kadınlar
hükmündedir. Çünkü onlara evlenmek ebediyyen caiz değildir. Bu sebeple onlara
nafaka verilmiş, oturdukları evleri kendilerine terk edilmiştir.
Hadisteki amilden murad
bazılarına göre mütevellidir. Bir takımları, "Halife olsun, onun memurları
olsun, müslumanlar namına çalışan her vazifeli buna dahildir/'
demişlerdir.[Davudoğlu A., Sahih-i Müslim tercüme ve şerhi VII, 516.]
Metin sonuna ilave
ettiği kısımdan merhum musannif Ebû Davud'unda Amil kelimesinin burada Hz.
Nebiin arazisinin idaresini üstlenen kimseler anlamında kullanıldığı görüşünde
olduğu anlaşılmaktadır.[173]